Retour haut de page
Preliminaries
Lire plus |
Նախախօսք
Lire plus |
Предварителни
Lire plus |
| Arménien occidental - ՀայերէնAbréviations Համառօտագրութիւններ | Translittération phonétique Հնչաբանական տառադարձութիւն | Français - ՖրանսերէնAbréviations Համառօտագրութիւններ |
|---|---|---|
| հ Հ (գ.) | h | seizième lettre de l’alphabet arménien, consonne ; valeur numérique 70. |
| հա (մկբ.) | ha | oui adv. |
| հա (ձյնրկ.) | ha | voyons !, allons ! interj. |
| հա (նխդր.) | ha | voici, voilà prép. |
| հագագ (գ.) | hakak | gorge n.f., gosier n.m. |
| հագագային (ած.) | hakakaïin | guttural(e, aux) adj. |
| հագներգ (գ.) | haknérk | rapsodie n.f. |
| հագներգու (գ.) | haknérkou | rapsode, barde n.m. |
| հագներգութիւն (գ.) | haknérkoutioun | rapsodie n.f. |
| հագնիլ (բայ) | haknil | mettre un habit v.tr. |
| հագուիլ (բայ) | hakvil | s’habiller v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հագուստ (գ.) | hakousd | vêtement, habit n.m. |
| հագցնել (բայ) | hakTsenél | vêtir, habiller v.tr. |
| հադաղակ (գ.) | hataGhag | dame-jeanne n.f. |
| հազ (գ.) | haz | toux n.f. |
| հազալ (բայ) | hazal | tousser v.intr. |
| հազար (ած.) | hazar | mille adj.num. |
| հազար (գ.) | hazar | laitue n.f. |
| հազարամեակ (գ.) | hazaramiag | millénaire n.m. |
| հազարամեայ (ած.) | hazaramïa | millénaire adj. |
| հազարապետ (գ.) | hazarabéd | 1) commandant n.m., 2) grand intendant n.m. |
| հազարերորդ (ած.) | hazarérort | millième adj. |
| հազարուկ (գ.) | hazaroug | laitue n.f. |
| հազիւ (մկբ.) | haziv | à peine adv. |
| հազուագիւտ (ած.) | hazvakioud | rare, trouvé(e) difficilement adj. |
| հազուադէպ (ած.) | hazvatéb | rare, n’arrivant pas souvent adj. |
| հալ (գ.) | hal | fonte, fusion n.f. |
| հալածախտ (գ.) | halaDzaKhd | manie de la persécution n.f. |
| հալածական (ած.) | halaDzagan | persécuté(e) adj. |
| հալածանք (գ.) | halaDzank | persécution n.f. |
| հալածել (բայ) | halaDzél | persécuter, pourchasser v.tr. |
| հալածիչ (ած.) | halaDziTch | persécuteur(trice) adj. |
| հալածիչ (գ.) | halaDziTch | avion chasseur |
| հալածուիլ (բայ) | halaDzevil | être persécuté(e), pourchassé(e) v.pron. |
| հալաւ (գ.) | halav | vêtement n.m. |
| հալել (բայ) | halél | fondre, faire fondre v.tr. |
| հալեցնել (բայ) | haléTsenél | 1) fondre, faire fondre v.tr. , 2) déneiger v.tr. |
| հալիլ (բայ) | halil | fondre v.intr. |
| հալոց (գ.) | haloTs | creuset n.m. |
| հալուէ (գ.) | halvé | aloès n.m. |
| հալում (գ.) | haloum | 1) action de fondre n.f., 2) fonte n.f. |
| հակ (ած.) | hag | penché(e) adj. |
| հակ (գ.) | hag | balle n.f., colis n.m. |
| հակաբուժութիւն (գ.) | hagapoujoutioun | allopathie n.f. |
| հակագրոհ (գ.) | hagakroh | contre-attaque n.f. |
| հակադարձ (ած.) | hagatarTz | inverse, opposé(e) adj. |
| հակադարձել (բայ) | hagatarTzél | répondre, répliquer v.tr. |
| հակադեղ (գ.) | hagatéGh | antidote, contrepoison n.m. |
| հակադիր (ած.) | hagatir | opposé(e) adj. |
| հակադրել (բայ) | hagaterél | opposer v.tr. |
| հակադրութիւն (գ.) | hagateRoutioun | opposition n.f., contraste n.m. |
| հակազդել (բայ) | hagaztél | réagir v.intr. |
| հակազդեցութիւն (գ.) | hagaztéTsoutioun | réaction n.f. |
| հակալրտեսութիւն (գ.) | hagalerdéssoutioun | contre-espionnage n.m. |
| հակախլուրդ (ած.) | hagaKhlourt | anti-taupe adj. |
| հակակշիռ (գ.) | hagagchiR | contrepoids, contrôle n.m. |
| հակակշռել (բայ) | hagaguechRél | contrebalancer v.tr. |
| հակակրանք (գ.) | hagagrank | antipathie n.f. |
| հակակրելի (ած.) | hagagréli | antipathique adj. |
| հակահարուած (գ.) | hagaharvaDz | contrecoup n.m. |
| հակաճառել (բայ) | hagaDjaRél | contredire, contester v.tr. |
| հակաճառութիւն (գ.) | hagaDjaRoutioun | controverse, contestation n.f. |
| հակամարտ (ած.) | hagamard | antagoniste adj. |
| հակամարտութիւն (գ.) | hagamardoutioun | antagonisme n.m. |
| հակամէտ (ած.) | hagaméd | enclin(e) adj. |
| հակայարձակում (գ.) | hagaïarTzagoum | contre-attaque n.f. |
| հականեխել (բայ) | haganéKhél | désinfecter v.tr. |
| հականեխիչ (ած.) | haganéKhiTch | désinfectant(e), antiseptique adj. |
| հականեխիչ (գ.) | haganéKhiTch | désinfectant, antiseptique n.m. |
| հականեխում (գ.) | haganéKhoum | désinfection n.f. |
| հականիշ (գ.) | haganich | antonyme n.m. |
| հակապատկեր (գ.) | hagabadguér | contraste n.m. |
| հակառակ (ած.) | hagaRag | contraire, opposé(e) adj. |
| հակառակ (մկբ.) | hagaRag | contrairement adv. |
| հակառակիլ (բայ) | hagaRaguil | s’opposer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հակառակորդ (գ.) | hagaRagort | adversaire n. |
| հակառակորդ (ած.) | hagaRagort | adversaire, rival(e) , ennemi(e) adj. |
| հակառաջարկ (գ.) | hagaRaTcharg | contre-proposition n.f. |
| հակասական (ած.) | hagassagan | contradictoire adj. |
| հակասութիւն (գ.) | hagassoutioun | contradiction n.f. |
| հակարջային (ած.) | hagarTchaïin | antarctique adj. |
| հակացոյց (գ.) | hagaTsouïTs | contre-manifestation n.f. |
| հակել (բայ) | haguél | pencher, faire pencher v.tr. |
| հակիլ (բայ) | haguil | pencher vi, se pencher v.pron. |
| հակիրճ (ած.) | haguirDj | bref(ève), succinct(e) adj. |
| հակում (գ.) | hagoum | inclination, tendance n.f. |
| հաղարջ (գ.) | haGharTch | groseille n.f., cassis n.m. |
| հաղարջենի (գ.) | haGharTchéni | groseillier n.m. |
| հաղորդ (ած.) | haGhort | participant(e) adj. |
| հաղորդ (գ.) | haGhort | 1) communion, participation n.f., 2) pain béni |
| հաղորդագրութիւն (գ.) | haGhortakeroutioun | communiqué n.m. |
| հաղորդական (ած.) | haGhortagan | communicatif(ive) adj. |
| հաղորդականութիւն (գ.) | haGhortaganoutioun | conductibilité n.f. |
| հաղորդակցիլ (բայ) | haGhortagTsil | communiquer v.intr. |
| հաղորդակցութիւն (գ.) | haGhortagTsoutioun | communication n.f., rapport n.m. |
| հաղորդամիջոց (գ.) | haGhortamiTchoTs | média n.m. |
| հաղորդել (բայ) | haGhortél | communiquer, transmettre v.tr. |
| հաղորդութիւն (գ.) | haGhortoutioun | communion n.f. |
| հաղորդուիլ (բայ) | haGhortevil | communier v.intr. |
| հաղորդում (գ.) | haGhortoum | 1) emission n.f., 2) transmission n.f. |
| հաճ (ած.) | haDj | consentant(e), content(e) adj. |
| հաճար (գ.) | haDjar | seigle n.m. |
| հաճելի (ած.) | haDjéli | agréable adj. |
| հաճիլ (բայ) | haDjil | agréer, daigner, consentir v.tr. |
| հաճոյ (ած.) | haDjo | satisfaisant(e), agréable adj. |
| հաճոյալի (ած.) | haDjoïali | plein(e) d’agrément adj. |
| հաճոյախօս (ած.) | haDjoïaKhos | complimenteur(euse) adj. |
| հաճոյախօս (գ.) | haDjoïaKhos | complimenteur(euse) n. |
| հաճոյակատար (ած.) | haDjoïagadar | complaisant(e), obligeant(e) adj. |
| հաճոյամոլ (ած.) | haDjoïamol | adonné(e) aux plaisirs adj. |
| հաճոյանալ (բայ) | haDjoïanal | plaire, obtenir les bonnes grâces v.tr. |
| հաճոյք (գ.) | haDjouïk | plaisir, agrément n.m. |
| հաճութիւն (գ.) | haDjoutioun | acquiescement n.m., satisfaction n.f. |
| համ (գ.) | ham | saveur n.f., goût n.m. |
| համաբարբառ (գ.) | hamaparpaR | concordance évangélique n.f. |
| համաբուն (ած.) | hamapoun | semblable, appartenant à la même souche adj. |
| համագաղութային (ած.) | hamakaGhoutaïin | concernant toutes les colonies adj. |
| համագոյակից (ած.) | hamakoïaguiTs | consubstantiel(lle) adj. |
| համագործակցական (ած.) | hamakorDzagTsagan | coopératif(ive) adj. |
| համագործակցութիւն (գ.) | hamakorDzagTsoutioun | coopération n.f. |
| համագումար (գ.) | hamakoumar | congrès n.m., assemblée générale n.f. |
| համագումար (ած.) | hamakoumar | qui comprend tout |
| համադամ (ած.) | hamatam | délicat(e), délicieux(euse) adj. |
| համադաս (ած.) | hamatas | coordonné(e) adj. |
| համադասել (բայ) | hamatassél | coordonner v.tr. |
| համադասութիւն (գ.) | hamatassoutioun | coordination n.f. |
| համադրական (ած.) | hamateragan | synthétique adj. |
| համադրել (բայ) | hamaterél | synthétiser, réunir v.tr. |
| համադրութիւն (գ.) | hamateroutioun | synthèse n.f., assemblage n.m. |
| համազարկ (գ.) | hamazarg | salve n.f. |
| համազգային (ած.) | hamazkaïin | national(e, aux) concernant toute la nation adj. |
| համազգեստ (գ.) | hamazkésd | uniforme n.m. |
| համազօր (ած.) | hamazor | équivalent(e) adj. |
| համաժամանակ (ած.) | hamajamanag | synchrone adj. |
| համաժողով (գ.) | hamajoGhov | congrès n.m. |
| համալիր (գ.) | hamalir | complexe n.m. |
| համալսարան (գ.) | hamalsaran | université n.f. |
| համալսարանական (ած.) | hamalsaranagan | universitaire adj. |
| համալսարանական (գ.) | hamalsaranagan | universitaire n. |
| համախմբել (բայ) | hamaKhempél | réunir, rassembler v.tr. |
| համախմբում (գ.) | hamaKhempoum | réunion n.f., rassemblement n.m. |
| համախոհ (ած.) | hamaKhoh | pensant de la même façon |
| համախոհ (գ.) | hamaKhoh | partisan(e) n. |
| համախոհութիւն (գ.) | hamaKhohoutioun | accord n.m., unanimité n.f. |
| համախորհուրդ (ած.) | hamaKhorhourt | partisan(e) adj. |
| համակ (մկբ.) | hamag | entièrement adv. |
| համակամ (ած.) | hamagam | ayant la même volonté, unanime adj. |
| համակամութիւն (գ.) | hamagamoutioun | accord n.m., unanimité n.f. |
| համակարգ (գ.) | hamagark | système n.m. |
| համակարգել (բայ) | hamagarkél | systématiser, coordonner v.tr. |
| համակարգիչ (գ.) | hamagarkiTch | ordinateur, coordinateur(trice) n. |
| համակարգում (գ.) | hamagarkoum | coordination, systématisation n.f. |
| համակարծիք (ած.) | hamagarDzik | du même avis adj. |
| համակեդրոն (ած.) | hamaguétron | concentrique adj. |
| համակել (բայ) | hamaguél | affecter, imprégner, combler v.tr. |
| համակերպ (ած.) | hamaguérb | résigné(e) adj. |
| համակերպիլ (բայ) | hamaguérbil | se résigner v.pron. (v.intr. en arménien). |
| համակերպում (գ.) | hamaguérboum | résignation n.f. |
| համակեցութիւն (գ.) | hamaguéTsoutioun | coexistence n.f. |
| համակիր (ած.) | hamaguir | sympathisant(e) adj. |
| համակիր (գ.) | hamaguir | sympathisant(e) n. |
| համակուիլ (բայ) | hamagvil | être affecté(e), être imprégné v.pron. |
| համակում (գ.) | hamagoum | affectation, imprégnation n.f. |
| համակրական (ած.) | hamagragan | sympathique adj. |
| համակրանք (գ.) | hamagrank | sympathie n.f. |
| համակրելի (ած.) | hamagréli | sympathique adj. |
| համակրիլ (բայ) | hamagril | sympathiser v.intr. |
| համակրօն (ած.) | hamagron | coreligionnaire adj. |
| համաձայն (ած.) | hamaTzaïn | conforme adj. |
| համաձայն (նխդր.) | hamaTzaïn | selon prép. |
| համաձայնագիր (գ.) | hamaTzaïnakir | accord, traité, contrat n.m. |
| համաձայնիլ (բայ) | hamaTzaïnil | s’entendre, se mettre d’accord v.pron. (v.intr. en arménien). |
| համաձայնութիւն (գ.) | hamaTzaïnoutioun | accord n.m., entente n.f. |
| համաճարակ (գ.) | hamaDjarag | épidémie n.f. |
| համամարդկային (ած.) | hamamartgaïin | universel(lle) adj. |
| համամիտ (ած.) | hamamid | ayant la même volonté, unanime adj. |
| համամտութիւն (գ.) | hamamdoutioun | accord n.m., unanimité n.f. |
| համայակ (գ.) | hamaïag | talisman n.m. |
| համայն (ած.) | hamaïn | tout(e), tous(tes) adj. |
| համայնաբոյժ (գ.) | hamaïnapouïj | panacée n.f. |
| համայնագէտ (ած.) | hamaïnakéd | omniscient(e) adj. |
| համայնագէտ (գ.) | hamaïnakéd | encyclopédiste n. |
| համայնագիտական (ած.) | hamaïnakidagan | encyclopédique adj. |
| համայնագիտարան (գ.) | hamaïnakidaran | encyclopédie n.f. |
| համայնական (ած.) | hamaïnagan | commun(e), général(e, aux) adj. |
| համայնավար (ած.) | hamaïnavar | communiste adj. |
| համայնավար (գ.) | hamaïnavar | communiste n. |
| համայնավարութիւն (գ.) | hamaïnavaroutioun | communisme n.m. |
| համայնատիրութիւն (գ.) | hamaïnadiroutioun | domination communautaire n.f. |
| համայնք (գ.) | hamaïnk | communauté n.f. |
| համանման (ած.) | hamanman | similaire, analogue adj. |
| համանմանութիւն (գ.) | hamanmanoutioun | similitude n.f. |
| համանուագ (գ.) | hamanevak | symphonie n.f. |
| համանուագային (ած.) | hamanevakaïin | symphonique adj. |
| համանուն (ած.) | hamanoun | homonyme adj. |
| համանուն (գ.) | hamanoun | homonyme n. |
| համանունութիւն (գ.) | hamanounoutioun | homonymie n.f. |
| համաշխարհային (ած.) | hamachKharhaïin | mondial(e, aux) adj. |
| համաշխարհիկ (ած.) | hamachKharhig | universel(lle) adj. |
| համաշխարհիկ (գ.) | hamachKharhig | compatriote n. |
| համաշունչ (ած.) | hamachounTch | unanime adj. |
| համաչափ (ած.) | hamaTchap | symétrique adj. |
| համաչափական (ած.) | hamaTchapagan | symétrique, concernant la symétrie adj. |
| համաչափութիւն (գ.) | hamaTchapoutioun | symétrie n.f. |
| համապատասխան (ած.) | hamabadasKhan | conforme, équivalent(e) adj. |
| համապատասխանել (բայ) | hamabadasKhanél | équivaloir v.tr. |
| համապատկեր (գ.) | hamabadguér | panorama n.m. |
| համապարտ (ած.) | hamabard | solidaire adj. |
| համապարտութիւն (գ.) | hamabardoutioun | solidarité n.f. |
| համապարփակ (ած.) | hamabarpag | complet(ète) adj. |
| համաջնջել (բայ) | hamaTchenTchél | exterminer v.tr. |
| համաջնջում (գ.) | hamaTchenTchoum | extermination n.f. |
| համառօտ (ած.) | hamaRod | abrégé(e) adj. |
| համառօտագրութիւն (գ.) | hamaRodakeroutioun | 1) abrégé, aperçu n.m. 2) sténographie n.f. |
| համառօտել (բայ) | hamaRodél | abréger v.tr. |
| համառօտութիւն (գ.) | hamaRodoutioun | abréviation, brièveté n.f. |
| համասեռ (ած.) | hamasséR | congénère, appartenant à la même espèce adj. |
| համաստեղութիւն (գ.) | hamasdéGhoutioun | constellation n.f. |
| համաստուածեան (ած.) | hamasdevaDzian | panthéiste adj. |
| համաստուածութիւն (գ.) | hamasdevaDzoutioun | panthéisme n.m. |
| համասփիւռ (ած.) | hamaspuR | étendu(e), répandu(e) adj. |
| համասփռել (բայ) | hamassepRél | étendre, répandre v.tr. |
| համասփռում (գ.) | hamassepRoum | action d’étendre, de répandre n.f. |
| համատարած (ած.) | hamadaraDz | étendu(e), répandu(e) adj. |
| համար (ար.) | hamar | nombre, compte n.m. |
| համար (նխդր.) | hamar | pour prép. |
| համարակալ (գ.) | hamaragal | comptable n.m. |
| համարակալութիւն (գ.) | hamaragaloutioun | comptabilité n.f. |
| համարառու (գ.) | hamaraRou | contrôleur, receveur n.m. |
| համարատու (ած.) | hamaradou | comptable, adj., qui a des comptes à rendre |
| համարատու (գ.) | hamaradou | comptable n., celui qui prépare le compte-rendu |
| համարատւութիւն (գ.) | hamaradvoutioun | compte-rendu, rapport n.m. |
| համարել (բայ) | hamarél | considérer, estimer v.tr. |
| համարիչ (գ.) | hamariTch | numérateur n.m. |
| համարիւն (ած.) | hamarioun | consanguin(e) adj. |
| համարիւնութիւն (գ.) | hamariounoutioun | consanguinité n.f. |
| համարձակ (ած.) | hamarTzag | franc(che), osé(e), audacieux(euse) adj. |
| համարձակիլ (բայ) | hamarTzaguil | oser v.tr. |
| համարձակութիւն (գ.) | hamarTzagoutioun | franchise, audace n.f., aplomb n.m. |
| համարում (գ.) | hamaroum | estime, considération n.f. |
| համացանց (գ.) | hamaTsanTs | Internet n.m. |
| համացեղ (ած.) | hamaTséGh | congénère adj. |
| համբակ (ած.) | hampag | débutant(e), novice, inexpérimenté(e) adj. |
| համբակ (գ.) | hampag | débutant(e), novice n., personne inexpérimentée |
| համբակութիւն (գ.) | hampagoutioun | gaucherie, inexpérience n.f. |
| համբառնալ (բայ) | hampaRnal | 1) s’élever v.pron., 2) monter v.intr. |
| համբարձում (գ.) | hamparTzoum | ascension, élévation n.f. |
| համբաւ (գ.) | hampav | réputation, renommée n.f. |
| համբաւաւոր (ած.) | hampavavor | réputé(e), renommé(e) adj. |
| համբերատար (ած.) | hampéradar | patient(e), endurant(e) adj. |
| համբերել (բայ) | hampérél | patienter v.intr. |
| համբերութիւն (գ.) | hampéroutioun | patience, longanimité n.f. |
| համբոյր (գ.) | hampouïr | baiser n.m. |
| համբուն (մկբ.) | hampoun | entièrement adv. |
| համբուրել (բայ) | hampourél | embrasser v. tr. |
| համբուրուիլ (բայ) | hampourvil | 1) s’embrasser v.pron., 2) être embrassé(e) v.pron. |
| համեղ (ած.) | haméGh | savoureux(euse), succulent(e) adj. |
| համեղուկ (գ.) | haméghoug | daurade n.f. |
| համեմ (գ.) | hamém | épice n.f. |
| համեմաբոյր (ած.) | hamémapouïr | aromatique adj. |
| համեմակիր (գ.) | hamémaguir | aromatophore n.m. |
| համեմանք (գ.) | hamémank | condiment, assaisonnement n.m. |
| համեմատ (ած.) | hamémad | conforme adj. |
| համեմատ (նխդր.) | hamémad | selon prép. |
| համեմատական (ած.) | hamémadagan | proportionnel(lle), comparatif(ive) adj. |
| համեմատել (բայ) | hamémadél | comparer v.tr. |
| համեմատութիւն (գ.) | hamémadoutioun | comparaison, analogie n.f. |
| համեմատուիլ (բայ) | hamémadvil | 1) se comparer v.pron., 2) être comparé(e) v.pron. |
| համեմել (բայ) | hamémél | épicer, assaisonner v.tr. |
| համեմել (ած.) | hamémél | aromatiser adj. |
| համեմուկ (գ.) | hamemoug | vanillier n.f. |
| համեմում (գ.) | hamémoum | aromatisation n.f. |
| համեմունք (գ.) | hamémounk | condiment, assaisonnement n.m. |
| համեստ (ած.) | hamésd | modeste adj. |
| համեստափայլ (ած.) | hamésdapaïl | 1) brillant(e) de modestie adj., 2) qualification attribuée aux jeunes filles. |
| համեստութիւն (գ.) | hamésdoutioun | modestie n.f. |
| համետ (գ.) | haméd | bât n.m. |
| համետել (բայ) | hamédél | bâter v.tr. |
| համերաշխ (ած.) | hamérachKh | uni(e), en accord adj. |
| համերաշխութիւն (գ.) | hamérachKhoutioun | entente n.f., accord n.m. |
| համերգ (գ.) | hamérk | concert n.m. |
| համերկրացի (գ.) | hamérgraTsi | compatriote n.m. |
| համընդհանուր (ած.) | hamenthanour | général(e, aux), universel(lle) adj. |
| համընթաց (ած.) | hamentaTs | concomitant(e), parallèle adj. |
| համիմաստ (ած.) | hamimasd | synonyme adj. |
| համիմաստութիւն (գ.) | hamimasdoutioun | synonymie n.f. |
| համհարզ (գ.) | hamharz | aide de camp n.m. |
| համշիրակ (գ.) | hamchirag | 1) frère, soeur de lait n., 2) concitoyen(nne) n. |
| համոզել (բայ) | hamozél | convaincre, persuader v.tr. |
| համոզիչ (ած.) | hamoziTch | convaincant(e), persuasif(ive) adj. |
| համոզկեր (ած.) | hamozguér | convaincant(e), persuasif(ive) adj. |
| համոզում (գ.) | hamozoum | conviction n.f. |
| համոյթ (գ.) | hamouït | ensemble, groupe, complexe n.m. |
| համով (ած.) | hamov | savoureux(euse) adj. |
| համտեսել (բայ) | hamdéssél | goûter, déguster v.tr. |
| համտեսող (գ.) | hamdéssoGh | dégustateur n.m. |
| համր (ած.) | hamer | muet(tte) adj. |
| համրանալ (բայ) | hamranal | devenir muet(tte) v.intr. |
| համրանք (գ.) | hamrank | nombre, compte n.m. |
| համրել (բայ) | hamrél | compter, énumérer v.tr. |
| համրիչ (գ.) | hamriTch | chapelet, passe-temps n.m. |
| համրութիւն (գ.) | hamroutioun | mutisme n.m. |
| համօրէն (մկբ.) | hamorén | entièrement adv. |
| հայ (գ.) | haï | Arménien n.m. |
| հայագէտ (գ.) | haïakéd | arménologue n. |
| հայագիտութիւն (գ.) | haïakidoutioun | arménologie n.f. |
| հայադրոշմ (ած.) | haïatrochm | portant le cachet arménien adj. |
| հայազգի (ած.) | haïazki | arménien, d’origine arménienne adj. |
| հայախօս (ած.) | haïaKhos | parlant l’arménien adj. |
| հայապահպանում (գ.) | haïabahbanoum | pérénisation de l’arménité n.f. |
| հայասէր (ած.) | haïassér | arménophile adj. |
| հայդուկ (գ.) | haïtoug | 1) partisan, maquisard n.m. 2) brigand, voleur n.m. |
| հայեացք (գ.) | haïyaTsk | 1) regard n.m. 2) aspect n.m., vue n.f. |
| հայելագործ (գ.) | haïélakorDz | miroitier n.m. |
| հայելի (գ.) | haïéli | miroir n.m. |
| հայեկ (գ.) | haïég | hune n.f. |
| հայերէն (ած.) | haïérén | de langue arménienne |
| հայերէն (գ.) | haïérén | arménien (la langue) n.m. |
| հայերէնագէտ (գ.) | haïérénakéd | arménologue n. |
| հայերէնագիտութիւն (գ.) | haïérénakidoutioun | arménologie n.f. |
| հայերէնախօս (ած.) | haïérénaKhos | parlant l’arménien adj. |
| հայեցողական (ած.) | haïéTsoGhagan | contemplatif(ive) adj. |
| հայեցողութիւն (գ.) | haïéTsoGhoutioun | 1) contemplation n.f., 2) avis n.m. |
| հայթայթել (բայ) | haïtaïtél | fournir, procurer v.tr. |
| հայթայթիչ (գ.) | haïtaïtiTch | fournisseur n.m. |
| հայիլ (բայ) | hayil | 1) regarder v.tr., 2) se rapporter v.pron. |
| հայկաբան (գ.) | haïgapan | arménologue n. |
| հայկաբանութիւն (գ.) | haïgapanoutioun | arménologie n.f. |
| հայկազուն (ած.) | haïgazoun | arménien, d’origine arménienne adj. |
| հայկական (ած.) | haïgagan | arménien(nne), concernant l’arménité adj. |
| հայկականութիւն (գ.) | haïgaganoutioun | arménité n.f. |
| հայհոյական (ած.) | haïhoyagan | injurieux(euse), blasphématoire adj. |
| հայհոյանք (գ.) | haïhoyank | injure n.f., blasphème n.m. |
| հայհոյել (բայ) | haïhoyél | injurier, blasphémer v.tr. |
| հայհոյիչ (ած.) | haïhoyiTch | jureur(euse), blasphémateur(trice) adj. |
| հայհոյիչ (գ.) | haïhoyiTch | jureur(euse), blasphémateur(trice) n. |
| հայհոյութիւն (գ.) | haïhoyoutioun | injure n.f., blasphème n.m. |
| հայութիւն (գ.) | haïoutioun | nation arménienne n.f., ensemble des arméniens n.m. |
| հայուհի (գ.) | haïouhi | Arménienne n.f. |
| հայս (գ.) | haïs | pâte n.f. |
| հայսերիզ (գ.) | haïssériz | macaroni, spaghetti n.m.pl. |
| հայսումիս (գ.) | haïssoumis | pizza orientale n.f. |
| հայր (գ.) | haïr | père n.m. |
| հայրաբանական (ած.) | haïrapanagan | qui a rapport à la patrologie adj. |
| հայրաբանութիւն (գ.) | haïrapanoutioun | patrologie n.f. |
| հայրական (ած.) | haïragan | paternel(lle) adj. |
| հայրանուն (գ.) | haïranoun | patronyme, nom du père n.m. |
| հայրապետ (գ.) | haïrabéd | pontife, catholicos n.m. |
| հայրապետական (ած.) | haïrabédagan | pontifical(e, aux), catholicossal(e, aux) adj. |
| հայրապետութիւն (գ.) | haïrabédoutioun | pontificat, catholicossat n.m. |
| հայրասպան (ած.) | haïrasban | parricide adj. |
| հայրասպան (գ.) | haïrasban | parricide n. |
| հայրասպանութիւն (գ.) | haïrasbanoutioun | parricide n.m. |
| հայրենաբաղձութիւն (գ.) | haïrénapaGhTzoutioun | nostalgie n.f. |
| հայրենադաւ (ած.) | haïrénatav | traître(aîtresse) adj. |
| հայրենադաւ (գ.) | haïrénatav | traître n. |
| հայրենադրուժ (ած.) | haïrénatrouj | renégat(e) adj. |
| հայրենադրուժ (գ.) | haïrénatrouj | renégat(e) n. |
| հայրենական (ած.) | haïrénagan | se rapportant à la patrie adj. |
| հայրենակից (գ.) | haïrénaguiTs | compatriote n. |
| հայրենասէր (ած.) | haïrénassér | patriote adj. |
| հայրենասէր (գ.) | haïrénassér | patriote n. |
| հայրենասիրական (ած.) | haïrénassiragan | patriotique adj. |
| հայրենասիրութիւն (գ.) | haïrénassiroutioun | patriotisme n.m. |
| հայրենի (ած.) | haïréni | se rapportant à la patrie adj. |
| հայրենիք (գ.) | haïrénik | patrie n.f. |
| հայրէն (գ.) | haïrén | poésie à forme fixe arménienne n.f. |
| հայրիկ (գ.) | haïrig | petit père, papa n.m. |
| հայրութիւն (գ.) | haïroutioun | paternité n.f. |
| հայց (գ.) | haïTs | demande, prière n.f. |
| հայցական (ած.) | haïTsagan | concernant la prière |
| հայցական (գ.) | haïTsagan | accusatif n.m. |
| հայցել (բայ) | haïTsél | demander, prier v.tr. |
| հայցող (գ.) | haïTsoGh | solliciteur(euse) n. |
| հան (գ.) | han | grand-mère n.f. |
| հանածոյ (գ.) | hanaDzo | minerai n.m. |
| հանապազ (մկբ.) | hanabaz | toujours, constamment adv. |
| հանապազորդ (ած.) | hanabazort | quotidien(nne), continuel(lle) adj. |
| հանապազօրեայ (ած.) | hanabazorïa | quotidien(nne) adj. |
| հանգամանք (գ.) | hankamank | qualité, condition n.f., état n.m. |
| հանգանակ (գ.) | hankanag | 1) don n.m., 2) vérité essentielle, croyance n.f. |
| հանգանակել (բայ) | hankanaguél | quêter v.tr. |
| հանգանակութիւն (գ.) | hankanagoutioun | quête n.f. |
| հանգէտ (ած.) | hankéd | pareil(lle) adj. |
| հանգիլ (բայ) | hankil | 1) s’éteindre v.pron., 2) mourir v.intr. |
| հանգիստ (ած.) | hankisd | reposé(e), tranquille adj. |
| հանգիստ (գ.) | hankisd | repos n.m. |
| հանգիտութիւն (գ.) | hankidoutioun | similitude, conformité n.f. |
| հանգոյն (ած.) | hankouïn | semblable, pareil(lle) adj. |
| հանգոյց (գ.) | hankouïTs | noeud n.m. |
| հանգուցեալ (ած.) | hankouTsial | défunt(e) adj. |
| հանգուցեալ (գ.) | hankouTsial | défunt(e) n. |
| հանգուցել (բայ) | hankouTsél | nouer v.tr. |
| հանգչեցնել (բայ) | hankTchéTsenél | reposer v.tr. |
| հանգչիլ (բայ) | hankTchil | se reposer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հանգստանալ (բայ) | hankesdanal | se reposer, se tranquilliser v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հանգստարան (գ.) | hankesdaran | reposoir n.m. |
| հանգստաւէտ (ած.) | hankesdavéd | reposant(e), confortable adj. |
| հանգստութիւն (գ.) | hankesdoutioun | repos, confort n.m. |
| հանգրիճել (բայ) | hankeriDjél | trousser, retrousser v.tr. |
| հանգրուան (գ.) | hankervan | étape, station n.f. |
| հանդարտ (ած.) | hantard | calme, tranquille adj. |
| հանդարտաբարոյ (ած.) | hantardaparo | paisible adj. |
| հանդարտեցնել (բայ) | hantardéTsenél | calmer, apaiser, tranquilliser v.tr. |
| հանդարտեցուցիչ (ած.) | hantardéTsouTsiTch | calmant(e), tranquillisant(e) adj. |
| հանդարտեցուցիչ (գ.) | hantardéTsouTsiTch | calmant, tranquillisant n.m. |
| հանդարտիլ (գ.) | hantardil | se calmer, s’apaiser n.m. |
| հանդարտիկ (ած.) | hantardig | calme adj. |
| հանդարտիկ (մկբ.) | hantardig | calmement adv. |
| հանդարտութիւն (գ.) | hantardoutioun | calme n.m., paix, douceur n.f. |
| հանդերձ (ար.) | hantérTz | vêtement n.m. |
| հանդերձ (շղկ.) | hantérTz | avec conj. |
| հանդերձակալ (գ.) | hantérTzagal | cintre n.m. |
| հանդերձանք (գ.) | hantérTzank | 1) apprêts n.m.pl., 2) habillement n.m. |
| հանդերձապետ (գ.) | hantérTzabéd | maître de la garde-robe n.m. |
| հանդերձարան (գ.) | hantérTzaran | vestiaire n.m. |
| հանդերձաւորել (բայ) | hantérTzavorél | vêtir, habiller v.tr. |
| հանդերձեալ (ած.) | hantérTzial | futur(e) adj. |
| հանդերձել (բայ) | hantérTzél | apprêter, équiper v.tr. |
| հանդերձեղէն (գ.) | hantérTzéGhén | habillement n.m. |
| հանդէպ (նխդր.) | hantéb | vis-à-vis prép. |
| հանդէս (գ.) | hantés | 1) spectacle n.m., fête n.f., 2) revue n.f. |
| հանդիպակաց (ած.) | hantibagaTs | opposé(e) adj., d’en face |
| հանդիպիլ (բայ) | hantibil | rencontrer v.tr. |
| հանդիպում (գ.) | hantiboum | rencontre n.f. |
| հանդիսադրել (բայ) | hantissaterél | exposer v.tr. |
| հանդիսական (գ.) | hantissagan | spectateur(trice), membre de l’assistance n. |
| հանդիսական (ած.) | hantissagan | officiel(lle), silenel(lle) adj. |
| հանդիսանալ (բայ) | hantissanal | être, devenir v.intr. |
| հանդիսասրահ (գ.) | hantissasrah | salle des fêtes n.f. |
| հանդիսատես (գ.) | hantissadés | spectateur(trice) n. |
| հանդիսաւոր (ած.) | hantissavor | solennel(lle), pompeux(euse) adj. |
| հանդիսաւորութիւն (գ.) | hantissavoroutioun | solennité n.f. |
| հանդիսութիւն (գ.) | hantissoutioun | fête, cérémonie n.f. |
| հանդուրժել (բայ) | hantourjél | permettre, supporter, tolérer v.tr. |
| հանդուրժելի (ած.) | hantourjéli | supportable, tolérable adj. |
| հանդուրժողութիւն (գ.) | hantourjoGhoutioun | tolérance, permissivité n.f. |
| հանել (բայ) | hanél | extraire, soustraire, ôter v.tr. |
| հանելուկ (գ.) | hanéloug | devinette, énigme n.f. |
| հանի (գ.) | hani | grand-mère n.f. |
| հանճար (գ.) | hanDjar | génie n.m. |
| հանճարեղ (ած.) | hanDjaréGh | génial(e, aux), ingénieux(euse) adj. |
| հանուիլ (բայ) | hanvil | 1) se déshabiller v.pron., 2) être soustrait(e) v.pron. |
| հանում (գ.) | hanoum | soustraction n.f. |
| հանուր (ած.) | hanour | tout(e), général(e, aux) adj. |
| հանրագիտակ (գ.) | hanrakidag | encyclopédie n.f. |
| հանրագիտական (ած.) | hanrakidagan | encyclopédique adj. |
| հանրագիտարան (գ.) | hanrakidaran | encyclopédie n.f. |
| հանրագումար (գ.) | hanrakoumar | total général n.m. |
| հանրագրութիւն (գ.) | hanrakeroutioun | pétition n.f. |
| հանրախանութ (գ.) | hanraKhanout | supermarché n.m. |
| հանրածանօթ (ած.) | hanraDzanot | connu(e) de tous adj. |
| հանրակառք (գ.) | hanragaRk | tramway n.m. |
| հանրակին (գ.) | hanraguin | prostituée n.f. |
| հանրահաշիւ (գ.) | hanrahachiv | algèbre n.m. |
| հանրամատչելի (ած.) | hanramadTchéli | accessible au public, populaire adj. |
| հանրայայտ (ած.) | hanrahaïd | évident(e), bien connu(e) adj. |
| հանրային (ած.) | hanraïin | public(que) adj. |
| հանրապետական (ած.) | hanrabédagan | républicain(e) adj. |
| հանրապետութիւն (գ.) | hanrabédoutioun | république n.f. |
| հանրաստուածեան (ած.) | hanrasdevaDzian | panthéiste adj. |
| հանրաստուածութիւն (գ.) | hanrasdevaDzoutioun | panthéisme n.m. |
| հանրատուն (գ.) | hanradoun | maison close n.f., bordel n.m. |
| հանրաքուէ (գ.) | hanrakvé | référendum, plébiscite n.m. |
| հանրութիւն (գ.) | hanroutioun | public n.m. |
| հանրօգուտ (ած.) | hanrokoud | public(que), d’utilité publique adj. |
| հանք (գ.) | hank | mine n.f. |
| հանքաբան (գ.) | hankapan | minéralogiste n. |
| հանքաբանական (ած.) | hankapanagan | minéralogique adj. |
| հանքաբանութիւն (գ.) | hankapanoutioun | minéralogie n.f. |
| հանքագործ (գ.) | hankakorDz | mineur n.m. |
| հանքածուխ (գ.) | hankaDzouKh | houille n.f. |
| հանքային (ած.) | hankaïin | minéral(e, aux), minier(ière) adj. |
| հանքաջուր (գ.) | hankaTchour | eau minérale n.f. |
| հանքափոր (գ.) | hankapor | mineur n.m. |
| հաշել (բայ) | hachél | consumer, épuiser v.tr. |
| հաշիլ (բայ) | hachil | se consumer, s’épuiser v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հաշիշ (գ.) | hachich | haschich n.m., chanvre indien n.m., cannabis n.m. |
| հաշիշամոլ (ած.) | hachichamol | fumeur de haschich, drogué(e) adj. |
| հաշիշամոլ (գ.) | hachichamol | fumeur de haschich, drogué(e) n. |
| հաշիւ (գ.) | hachiv | calcul, compte n.m. |
| հաշմ (ած.) | hachm | estropié(e), infirme adj. |
| հաշմ (գ.) | hachm | estropié(e), infirme n. |
| հաշմանդամ (ած.) | hachmantam | estropié(e), infirme adj. |
| հաշմանդամ (գ.) | hachmantam | estropié(e), infirme n. |
| հաշմել (բայ) | hachmél | estropier v.tr. |
| հաշմուիլ (բայ) | hachmevil | être estropié(e) v.pron. |
| հաշուագէտ (ած.) | hachvakéd | calculateur(trice) adj., spécialiste du calcul |
| հաշուագէտ (գ.) | hachvakéd | calculateur(trice), spécialiste du calcul |
| հաշուակալ (գ.) | hachvagal | comptable n. |
| հաշուակալութիւն (գ.) | hachvagaloutioun | comptabilité n.f. |
| հաշուակցիլ (բայ) | hachvagTsil | faire, clore ses comptes avec quelqu’un v.tr. (v.intr. en arménien). |
| հաշուապահ (գ.) | hachvabah | comptable n. |
| հաշուապահութիւն (գ.) | hachvabahoutioun | comptabilité n.f. |
| հաշուեգիր (գ.) | hachvékir | facture n.f. |
| հաշուել (բայ) | hachvél | calculer, compter, estimer v.tr. |
| հաշուեկշիռ (գ.) | hachvéguechiR | bilan, balance n.m. |
| հաշուեյարդար (գ.) | hachvéhartar | apurement n.m., liquidation n.f. |
| հաշուետոմար (գ.) | hachvédomar | livre de comptes n.m. |
| հաշուետու (ած.) | hachvédou | comptable, responsable adj. |
| հաշուետւութիւն (գ.) | hachvédevoutioun | remise de comptes n.f., rapport n.m. |
| հաշուեցոյց (գ.) | hachvéTsouïTs | budget n.m. |
| հաշուեցուցակ (գ.) | hachvéTsouTsag | tableau des dépenses n.m. |
| հաշուեփակ (գ.) | hachvépag | clôture de compte n.f. |
| հաշուեքննութիւն (գ.) | hachvékennoutioun | audit n.m. |
| հաշուիչ (մեքենայ) (գ.) | hachviTch (mékéna) | compteur n.m., calculatrice n.f. |
| հաշտ (ած.) | hachd | conciliant(e), résigné(e) adj. |
| հաշտարար (ած.) | hachdarar | conciliateur(trice) adj. |
| հաշտարար (գ.) | hachdarar | conciliateur(trice) n. |
| հաշտեցնել (բայ) | hachdéTsenél | réconcilier v.tr. |
| հաշտութիւն (գ.) | hachdoutioun | réconciliation, paix n.f. |
| հաշտուիլ (բայ) | hachdevil | se réconcilier, se résigner v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հաչան (ած.) | haTchan | aboyeur(euse) adj. |
| հաչել (բայ) | haTchél | aboyer v.intr. |
| հաչիւն (գ.) | haTchioun | aboiement n.m. |
| հաչոց (գ.) | haTchoTs | aboiement n.m. |
| հապա (մկբ.) | haba | alors, mais alors adv. |
| հապա (շղկ.) | haba | mais conj. |
| հապալաս (գ.) | habalas | myrtille n.f. |
| հապալասի (գ.) | habalassi | airelle (arbre) n.m. |
| հապճեպ (ած.) | habDjéb | hâtif(ive) adj. |
| հապճեպ (մկբ.) | habDjéb | hâtivement adv. |
| հապճեպ (իգ.) | habDjéb | hâte n.f. |
| հապշտապ (մկբ.) | habechdab | promptement adv. |
| հաջաղ (գ.) | haTchaGh | voile n.m., voilette n.f. |
| հաջաղկոտ (ած.) | haTchaGhgod | envieux(euse), jaloux(se) adj. |
| հաջան (ած.) | haTchan | aboyeur(euse) adj. |
| հաջել (բայ) | haTchél | aboyer v.intr. |
| հաջիւն (գ.) | haTchioun | aboiement n.m. |
| հաջոց (գ.) | haTchoTs | aboiement n.m. |
| հառաչ (գ.) | haRaTch | soupir n.m. |
| հառաչանք (գ.) | haRaTchank | soupir n.m., lamentation n.f. |
| հառաչել (բայ) | haRaTchél | soupirer v.intr. |
| հառաչում (գ.) | haRaTchoum | action de soupirer n.f. |
| հաս (գ.) | has | 1) rentrée, rente n.f., 2) impôt n.m. |
| հասակ (գ.) | hassag | 1) taille n.f., 2) âge n.m. |
| հասակակից (ած.) | hassagaguiTs | 1) de même taille 2) de même âge adj. |
| հասակաւոր (ած.) | hassagavor | de haute taille adj. |
| հասանելի (ած.) | hassanéli | accessible, réalisable adj. |
| հասառու (գ.) | hassaRou | rentier(ière) n. |
| հասարակ (ած.) | hassarag | commun(e), ordinaire, vulgaire adj. |
| հասարակագիտութիւն (գ.) | hassaragakidoutioun | sociologie n.f. |
| հասարակած (գ.) | hassaragaDz | équateur n.m. |
| հասարակածային (ած.) | hassaragaDzaïin | équatorial(e, aux) adj. |
| հասարակական (ած.) | hassaragagan | public(que) adj. |
| հասարակակարգ (գ.) | hassaragagark | régime social ou public n.m. |
| հասարակապետութիւն (գ.) | hassaragabédoutioun | république n.f. |
| հասարակաց (ած.) | hassaragaTs | commun(e), général(e, aux) adj. |
| հասարակութիւն (գ.) | hassaragoutioun | public n.m., communauté n.f. |
| հասկ (գ.) | hasg | épi n.m. |
| հասկացողութիւն (գ.) | hasgaTsoGhoutioun | compréhension n.f. |
| հասկացութիւն (գ.) | hasgaTsoutioun | concept n.m. |
| հասկաքաղ (գ.) | hasgakaGh | 1) glanage n.m., 2) glaneur(euse) n. |
| հասկնալ (բայ) | hasguenal | comprendre v.tr. |
| հասկնալի (ած.) | hasguenali | compréhensible adj. |
| հասկցնել (բայ) | hasgTsenél | faire comprendre v.tr. |
| հասնիլ (բայ) | hasnil | 1) arriver, parvenir v.intr., 2) mûrir v.intr. |
| հասողութիւն (գ.) | hassoGhoutioun | portée n.f. |
| հասոյթ (գ.) | hassouït | recette, rente n.f. |
| հասու (ած.) | hassou | apte, capable adj. |
| հասուն (ած.) | hassoun | mûr(e) adj. |
| հասունացում (գ.) | hassounaTsoum | maturation n.f. |
| հասուննալ (բայ) | hassounnal | mûrir v.intr. |
| հասունութիւն (գ.) | hassounoutioun | maturité n.f. |
| հասունցնել (բայ) | hassounTsenél | mûrir v.tr. |
| հաստ (ած.) | hasd | épais(sse), gros(sse) adj. |
| հաստաբազուկ (ած.) | hasdapazoug | aux gros bras adj. |
| հաստաբեստ (ած.) | hasdapésd | solide adj. |
| հաստակառոյց (ած.) | hasdagaRouïTs | solidement bâti(e) adj. |
| հաստատ (ած.) | hasdad | ferme, solide, stable adj. |
| հաստատագիր (գ.) | hasdadakir | attestation n.f., certificat n.m. |
| հաստատակամ (ած.) | hasdadagam | résolu(e), inébranlable adj. |
| հաստատական (ած.) | hasdadagan | affirmatif(ive) adj. |
| հաստատամիտ (ած.) | hasdadamid | déterminé(e), ferme adj. |
| հաստատել (բայ) | hasdadél | affirmer, confirmer, établir, affermir v.tr. |
| հաստատութիւն (գ.) | hasdadoutioun | 1) fermeté, stabilité n.f., 2) établissement n.m., institution n.f. |
| հաստատուիլ (բայ) | hasdadevil | 1) s’établir, s’affermir v.pron., 2) s’installer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հաստատում (գ.) | hasdadoum | affirmation, confirmation n.f., établissement n.m. |
| հաստատուն (ած.) | hasdadoun | ferme, solide, stable adj. |
| հաստափոր (ած.) | hasdapor | gros(sse), ventru(e) adj. |
| հաստել (բայ) | hassedél | créer, établir v.tr. |
| հաստիչ (գ.) | hasdiTch | créateur n.m. |
| հաստնալ (բայ) | hasdenal | grossir v.intr. |
| հաստոց (գ.) | hasdoTs | établi n.m. |
| հաստութիւն (գ.) | hasdoutioun | épaisseur, grosseur n.f. |
| հաստում (գ.) | hasdoum | création n.f., établissement n.m. |
| հասցէ (գ.) | hasTsé | adresse n.f. |
| հասցէագրել (բայ) | hasTséakrél | adresser, destiner v.tr. |
| հասցնել (բայ) | hasTsenél | 1) faire parvenir v.tr., 2) mûrir v.tr. |
| հատ (գ.) | had | 1) pièce, unité n.f., 2) grain n.m. |
| հատագին (գ.) | hadakin | prix de l’unité n.m. |
| հատալից (ած.) | hadaliTs | grenu(e) adj. |
| հատած (գ.) | hadaDz | césure n.f. |
| հատանող (գ.) | hadanoGh | sécante n.f. |
| հատավաճառ (գ.) | hadavaDjaR | vente au détail, à la pièce n.f. |
| հատել (բայ) | hadél | couper, trancher v.tr. |
| հատընտիր (գ.) | hadendir | chrestomathie, anthologie n.f. |
| հատիկ (գ.) | hadig | grain n.m., granule n.f. |
| հատիճ (գ.) | hadiDj | pépin n.m. |
| հատիչ (ած.) | hadiTch | coupeur(euse) adj. |
| հատկաւորապէս (մկբ.) | hadgavorabés | particuliérement adv. |
| հատնիլ (բայ) | hadnil | 1) s’épuiser v.pron., 2) tarir v.intr. |
| հատնում (գ.) | hadnoum | épuisement, tarissement n.m. |
| հատոր (գ.) | hador | volume, tome n.m. |
| հատու (ած.) | hadou | tranchant(e) adj. |
| հատուած (գ.) | hadvaDz | section n.f., fragment n.m. |
| հատուածակողմ (գ.) | hadevaDzagoGhm | prisme n.m. |
| հատում (գ.) | hadoum | coupe, amputation, ablation n.f. |
| հատուցանել (բայ) | hadouTsanél | payer, indemniser v.tr. |
| հատուցել (բայ) | hadouTsél | payer, indemniser v.tr. |
| հատուցում (գ.) | hadouTsoum | paiement, dédommagement n.m., indemnité n.f. |
| հատցնել (բայ) | hadTsenél | épuiser, tarir v.tr. |
| հարազատ (ած.) | harazad | légitime, authentique adj. |
| հարազատանալ (բայ) | harazadanal | 1) fraterniser v.intr., 2) être conforme v.intr. |
| հարազատութիւն (գ.) | harazadoutioun | légitimité, authenticité n.f. |
| հարակ (գ.) | harag | battant n.m. |
| հարահրոց (գ.) | haraheroTs | brouhaha, désordre n.m. |
| հարաւ (գ.) | harav | sud, midi n.m. |
| հարաւային (ած.) | haravaïin | méridional(e, aux) adj. |
| հարբած (ած.) | harpaDz | ivre adj. |
| հարբենալ (բայ) | harpénal | s’enivrer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հարբեցող (գ.) | harpéTsoGh | ivrogne n.m. |
| հարբեցութիւն (գ.) | harpéTsoutioun | ivresse n.f. |
| հարբիլ (բայ) | harpil | s’enivrer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հարբուխ (գ.) | harpouKh | rhume, catarrhe n.m. |
| հարեւան (գ.) | harévan | voisin(e) n. |
| հարեւանցի (ած.) | harévanTsi | superficiel(lle) adj. |
| հարթ (ած.) | hart | plat(e), plan(e), uni(e) adj. |
| հարթագիծ (գ.) | hartakiDz | apothème n.m. |
| հարթագունդ (գ.) | hartakount | mappemonde n.f., planisphère n.m. |
| հարթակ (գ.) | hartag | esplanade n.f. |
| հարթաչափ (գ.) | hartaTchap | niveau n.m. |
| հարթաչափում (գ.) | hartaTchapoum | nivellement n.m. |
| հարթավայր (գ.) | hartavaïr | étendue plane, plaine n.f. |
| հարթաքանդակ (գ.) | hartakantag | bas-relief n.m. |
| հարթել (բայ) | hartél | aplanir, dégrossir v.tr. |
| հարթութիւն (գ.) | hartoutioun | platitude, égalité n.f. |
| հարթում (գ.) | hartoum | aplanissement n.m. |
| հարիչ (գ.) | hariTch | plectre n.m. |
| հարիւր (ած.) | hariour | cent adj. |
| հարիւրակալ (գ.) | hariouragal | hectare n.m. |
| հարիւրամեակ (գ.) | hariouramiag | centenaire n.m. |
| հարիւրամեայ (ած.) | hariouramya | centenaire adj. |
| հարիւրապատիկ (ած.) | hariourabadig | centuple adj. |
| հարիւրապատկել (բայ) | hariourabadguél | centupler v.tr. |
| հարիւրապետ (գ.) | hariourabéd | capitaine n.m. |
| հարիւրաւոր (գ.) | hariouravor | centaine n.f. |
| հարիւրեակ (գ.) | hariouryag | centurie n.f. |
| հարիւրերորդ (ած.) | hariourérort | centième adj. |
| հարկ (գ.) | harg | 1) impôt, tribut n.m., 2) contribution n.f., 3) obligation n.f. |
| հարկաբաժինի տունկեր (գ.) | hargapajini dounguér | appartement n.m. |
| հարկադիր (ած.) | hargatir | obligatoire adj. |
| հարկադրական (ած.) | hargatragan | obligatoire adj. |
| հարկադրանք (գ.) | hargatrank | obligation, contrainte n.f. |
| հարկադրել (բայ) | hargatrél | obliger, contraindre v.tr. |
| հարկադրութիւն (գ.) | hargatroutioun | obligation, contrainte n.f. |
| հարկազեղչ (գ.) | hargazéGhTch | détaxe n.f. |
| հարկահան (գ.) | hargahan | collecteur d’impôts, receveur des contributions n.m. |
| հարկահաւաք (գ.) | hargahavak | collecte d’impôts n.f., collecteur d’impôts n.m. |
| հարկատու (ած.) | hargadou | tributaire adj. |
| հարկատու (գ.) | hargadou | contribuable n. |
| հարկատւութիւն (գ.) | hargadvoutioun | 1) paiement d’impôts n.m., 2) dépendance n.f. |
| հարկաւ (մկբ.) | hargav | bien sûr adv. |
| հարկաւոր (ած.) | hargavor | nécessaire adj. |
| հարկաւորութիւն (գ.) | hargavoroutioun | nécessité n.f. |
| հարկինք (գ.) | harguink | festin, banquet n.m. |
| հարկիք (գ.) | harguik | paire de boeufs n.f. |
| հարճ (գ.) | harDj | concubine n.f. |
| հարճութիւն (գ.) | harDjoutioun | concubinage n.m., condition de concubine n.f. |
| հարուած (գ.) | harvaDz | coup, heurt, choc n.m. |
| հարուածել (բայ) | harvaDzél | frapper, battre v.tr. |
| հարում (գ.) | haroum | battage n.m. |
| հարուստ (ած.) | harousd | riche, fortuné(e), opulent(e) adj. |
| հարուստ (գ.) | harousd | riche, nanti n. |
| հարս (գ.) | hars | nouvelle mariée, bru, belle-fille n.f. |
| հարսանեկան (ած.) | harsanégan | nuptial(e, aux) adj. |
| հարսանիթ (գ.) | harsanit | rougeole n.f. |
| հարսանիք (գ.) | harsanik | noce n.f., mariage n.m. |
| հարսնամատ (գ.) | harsnamad | nymphéa n.m. |
| հարսնանալ (բայ) | harsnanal | se marier v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հարսնացնել (բայ) | harsnaTsenél | marier v.tr. |
| հարսնացու (գ.) | harsnaTsou | prétendue, fiancée n.f. |
| հարսնեակ (գ.) | harsniag | chrysalide n.m. |
| հարսնեղբայր (գ.) | harsnéGhpaïr | témoin de mariage n.m. |
| հարսներգ (գ.) | harsnérk | épithalame n.m. |
| հարսնեւոր (գ.) | harsnévor | parent(e) des mariés, convive du mariage n. |
| հարսնիք (գ.) | harsnik | noce n.f., mariage n.m. |
| հարսնուկ (գ.) | harsnoug | poupée n.f. |
| հարսնցու (գ.) | harsenTsou | prétendue, fiancée n.f. |
| հարստահար (ած.) | haresdahar | opprimé(e), vexé(e), dépossédé(e) adj. |
| հարստահարել (բայ) | haresdaharél | opprimer, vexer, déposséder v.tr. |
| հարստահարիչ (գ.) | haresdahariTch | oppresseur(euse), despote n. |
| հարստահարիչ (ած.) | haresdahariTch | oppresseur(euse), répressif(ive) adj. |
| հարստահարութիւն (գ.) | haresdaharoutioun | oppression, vexation, avanie n.f. |
| հարստանալ (բայ) | haresdanal | s’enrichir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հարստացնել (բայ) | haresdaTsenél | enrichir v.tr. |
| հարստութիւն (գ.) | haresdoutioun | 1) richesse n.f., 2) dynastie n.f. |
| հարց (գ.) | harTs | 1) question n.f., 2) problème n.m. |
| հարցադրել (բայ) | harTsaterél | mettre en question, interroger v.tr. |
| հարցադրում (գ.) | harTsateroum | mise en question, interrogation n.f. |
| հարցազրոյց (գ.) | harTsazerouïTs | rencontre n.f., interview n.f. |
| հարցաթերթ (գ.) | harTsatért | feuille d’enquête n.f. |
| հարցախնդիր (ած.) | harTsaKhentir | curieux(euse), intéressé(e) adj. |
| հարցական (ած.) | harTsagan | 1) interrogatif(ive) adj., 2) douteux(euse) adj. |
| հարցանիշ (գ.) | harTsanich | point d’interrogation n.m. |
| հարցապնդել (բայ) | harTsabentél | interpeller v.tr. |
| հարցապնդում (գ.) | harTsabentoum | interpellation n.f. |
| հարցասէր (ած.) | harTsassér | curieux(euse), questionneur(euse) adj. |
| հարցասիրութիւն (գ.) | harTsassiroutioun | curiosité n.f., esprit de recherche n.m. |
| հարցարան (գ.) | harTsaran | questionnaire n.m. |
| հարցաքննել (բայ) | harTsakennél | interroger v.tr., enquêter v.intr. |
| հարցաքննութիւն (գ.) | harTsakennoutioun | interrogation, enquête n.f. |
| հարցնել (բայ) | harTsenél | demander, questionner v.tr. |
| հարցուկ (գ.) | harTsoug | devin, devineresse n. |
| հարցում (գ.) | harTsoum | question n.f. |
| հարցուփորձ (գ.) | harTsouporTz | interrogation n.f. |
| հաց (գ.) | haTs | pain n.m., nourriture n.f. |
| հացաբոյս (գ.) | haTsapouïs | céréale n.f. |
| հացագործ (գ.) | haTsakorDz | boulanger(ère) n. |
| հացագործութիւն (գ.) | haTsakorDzoutioun | métier de boulanger n.m. |
| հացադուլ (գ.) | haTsatoul | grève de la faim n.f. |
| հացահատիկ (գ.) | haTsahadig | blé n.m., céréale n.f. |
| հացի (գ.) | haTsi | frêne n.m. |
| հացկատակ (գ.) | haTsgadag | 1) parasite n.m., 2) pique-assiette n. |
| հացկատակութիւն (գ.) | haTsgadagoutioun | parasitisme n.m. |
| հացկերոյթ (գ.) | haTsguérouït | festin, banquet, régal n.m. |
| հաւ (գ.) | hav | 1) poule n.f., 2) oiseau n.m., 3) grand-père n.m. |
| հաւազգի (ած.) | havazki | de la famille des volatiles |
| հաւազգի (գ.) | havazki | gallinacé n.m. |
| հաւալուսն (գ.) | havaloussen | pélican n.m. |
| հաւախօս (գ.) | havaKhos | pointe du jour n.f. |
| հաւահարցուկ (գ.) | havaharTsoug | augure, ornithomancien(nne) n. |
| հաւահմայ (գ.) | havahema | augure, ornithomancien(nne) n. |
| հաւաղցան (գ.) | havaTsan | mâche n.f. |
| հաւան (ած.) | havan | consentant(e), d’accord adj. |
| հաւանաբար (մկբ.) | havanapar | probablement adv. |
| հաւանական (ած.) | havanagan | probable adj. |
| հաւանականութիւն (գ.) | havanaganoutioun | probabilité n.f. |
| հաւանիլ (բայ) | havanil | accepter, agréer, consentir v.tr. |
| հաւանութիւն (գ.) | havanoutioun | accord, agrément n.m. |
| հաւանօրէն (մկբ.) | havanorén | probablement adv. |
| հաւասար (ած.) | havassar | égal(e, aux) adj. |
| հաւասարազօր (ած.) | havassarazor | équipotent(e) adj. |
| հաւասարակշիռ (ած.) | havassaraguechiR | équilibré(e), pondéré(e) adj. |
| հաւասարակշռութիւն (գ.) | havassaraguechRoutioun | équilibre n.m., pondération n.f. |
| հաւասարակողմ (ած.) | havassaragoGhm | équilatéral(e, aux) adj. |
| հաւասարեցնել (բայ) | havassaréTsenél | égaliser v.tr. |
| հաւասարիլ (բայ) | havassaril | égaler v.tr. (v.intr. en arménien). |
| հաւասարութիւն (գ.) | havassaroutioun | égalité n.f. |
| հաւասարում (գ.) | havassaroum | équation n.f. |
| հաւաստել (բայ) | havassedél | assurer, certifier v.tr. |
| հաւաստի (ած.) | havasdi | assuré(e), certain(e) adj. |
| հաւաստիք (գ.) | havasdik | assurance n.f., témoignage n.m. |
| հաւաստում (գ.) | havasdoum | action d’assurer n.f. |
| հաւատալ (բայ) | havadal | croire v.tr. |
| հաւատալի (ած.) | havadali | crédible, croyable adj. |
| հաւատալիք (գ.) | havadalik | croyance, confession n.f. |
| հաւատակից (գ.) | havadaguiTs | coreligionnaire n. |
| հաւատամք (գ.) | havadamk | credo n.m. |
| հաւատարիմ (ած.) | havadarim | fidèle, loyal(e, aux) adj. |
| հաւատարմագիր (գ.) | havadarmakir | lettres de créance n.f.pl. |
| հաւատարմատար (գ.) | havadarmadar | porteur de lettres de créance, chargé d’affaires n.m. |
| հաւատարմութիւն (գ.) | havadarmoutioun | fidélité, loyauté n.f. |
| հաւատացեալ (գ.) | havadaTsial | croyant(e), fidèle n. |
| հաւատացեալ (ած.) | havadaTsial | croyant(e), crétien(enne) adj. |
| հաւատացնել (բայ) | havadaTsenél | faire croire v.tr. |
| հաւատաւոր (ած.) | havadavor | fidèle à sa croyance adj. |
| հաւատափոխ (ած.) | havadapoKh | infidèle à sa croyance adj. |
| հաւատաքննական (ած.) | havadakennagan | inquisitorial(e, aux) adj. |
| հաւատաքննիչ (գ.) | havadakenniTch | inquisiteur n.m. |
| հաւատաքննութիւն (գ.) | havadakennoutioun | inquisition n.f. |
| հաւատուրաց (գ.) | havadouraTs | renégat(e), apostat(e) n. |
| հաւատք (գ.) | havadk | croyance, foi n.f. |
| հաւաք (ած.) | havak | ramassé(e) adj. |
| հաւաք (գ.) | havak | réunion n.f., rassemblement n.m. |
| հաւաքաբանութիւն (գ.) | havakapanoutioun | syllogisme n.m. |
| հաւաքաբար (մկբ.) | havakapar | collectivement adv. |
| հաւաքածոյ (գ.) | havakaDzo | collection n.f. |
| հաւաքական (ած.) | havakagan | collectif(ive) adj. |
| հաւաքականութիւն (գ.) | havakaganoutioun | collectif n.m., communauté n.f. |
| հաւաքավայր (գ.) | havakavaïr | lieu de réunion n.m. |
| հաւաքատեղի (գ.) | havakadéGhi | lieu de réunion n.m. |
| հաւաքել (բայ) | havakél | réunir, rassembler v.tr. |
| հաւաքոյթ (գ.) | havakouït | réunion, assemblée n.f. |
| հաւաքուիլ (բայ) | havakvil | se réunir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հաւկթաձեւ (ած.) | havgtaTzév | ovale adj. |
| հաւկիթ (գ.) | havguit | oeuf n.m. |
| հաւկուլ (գ.) | havgoul | busard n.m. |
| հաւկուր (ած.) | havgour | héméralope adj. |
| հաւկուրութիւն (գ.) | havgouroutioun | héméralopie n.f. |
| հաւնիլ (բայ) | havnil | agréer, aimer, trouver bon(nne) v.tr. |
| հաւնոց (գ.) | havnoTs | poulailler n.m. |
| հաւքաշ (գ.) | havkach | bréchet n.m. |
| հեգել (բայ) | hékél | épeler v.tr. |
| հեգնական (ած.) | héknagan | ironique, sarcastique adj. |
| հեգնանք (գ.) | héknank | ironie, raillerie n.f., sarcasme, persiflage n.m. |
| հեգնել (բայ) | héknél | railler, persifler v.tr. |
| հեգնութիւն (գ.) | héknoutioun | ironie, raillerie n.f., sarcasme, persiflage n.m. |
| հեզ (ած.) | héz | affable, doux(ce), humble adj. |
| հեզաբարոյ (ած.) | hézaparo | calme, affable adj. |
| հեզահամբոյր (ած.) | hézahampouïr | calme, affable adj. |
| հեզասահ (ած.) | hézassah | facile, qui coule doucement adj. |
| հեզութիւն (գ.) | hézoutioun | affabilité, douceur, humilité n.f. |
| հեթանոս (ած.) | hétanos | païen(nne) adj. |
| հեթանոս (գ.) | hétanos | païen(nne) n. |
| հեթանոսական (ած.) | hétanossagan | païen(nne), qui concerne le paganisme adj. |
| հեթանոսութիւն (գ.) | hétanossoutioun | paganisme n.m. |
| հելլենաբան (գ.) | héllénapan | hellénisant(e) n. |
| հելլենաբանութիւն (գ.) | héllénapanoutioun | hellénisme n.m. |
| հելլենագէտ (գ.) | héllénakéd | helléniste n. |
| հելլենական (ած.) | héllénagan | hellénique adj. |
| հելլենասէր (գ.) | héllénassér | philhellène n. |
| հելլենասիրութիւն (գ.) | héllénassiroutioun | philhellénisme n.m. |
| հելլէն (գ.) | héllén | Hellène, Grec(cque) n. |
| հելվետական (ած.) | hélvédagan | helvétique adj. |
| հեծան (գ.) | héDzan | poutre, solive n.f. |
| հեծանիւ (գ.) | héDzaniv | bicyclette n.f. |
| հեծեալ (գ.) | héDzial | cavalier n.m. |
| հեծել (բայ) | héDzél | 1) gémir v.intr., 2) se lamenter v.pron. |
| հեծելագունդ (գ.) | héDzélakount | cavalerie n.f. |
| հեծելանիւ (գ.) | héDzélaniv | bicyclette n.f. |
| հեծելարշաւ (գ.) | héDzélarchav | course de chevaux, course cycliste n.f. |
| հեծեծագին (ած.) | héDzéDzakin | lamentable adj. |
| հեծեծագին (մկբ.) | héDzéDzakin | lamentablement adv. |
| հեծեծանք (գ.) | héDzéDzank | lamentation n.f. |
| հեծեծել (բայ) | héDzéDzél | se lamenter v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հեծիկ (գ.) | héDzig | bicyclette n.f. |
| հեծկլտալ (բայ) | héDzgueldal | pleurer en hoquetant, sangloter v.intr. |
| հեծկլտանք (գ.) | héDzgueldank | 1) sanglot n.m., 2) hoquet n.m. |
| հեծնել (բայ) | héDznél | monter v.tr. |
| հեծութիւն (գ.) | héDzoutioun | plainte, lamentation n.f. |
| հեծուկ (գ.) | héDzoug | croupe n.f. |
| հեծցնել (բայ) | héDzTsenél | faire monter v.tr. |
| հեկեկալ (բայ) | héguégal | sangloter v.intr. |
| հեկեկանք (գ.) | héguégank | sanglot n.m. |
| հեկեկոց (գ.) | héguégoTs | sanglot n.m. |
| հեղ (գ.) | héGh | fois n.f. |
| հեղանիւթ (գ.) | héGhaniout | fluide n.m. |
| հեղանուտ (ած.) | héGhanoud | fluide, liquide adj. |
| հեղացնող առարկայ (գ.) | héGhaTsenoGh aRarga | affolant n.m. |
| հեղգ (ած.) | héGhk | mou, molle, apathique adj. |
| հեղգանալ (բայ) | héGhkanal | devenir apathique, indolent(e) v.intr. |
| հեղգութիւն (գ.) | héGhkoutioun | apathie, indolence n.f. |
| հեղել (բայ) | héGhél | verser v.tr. |
| հեղեղ (գ.) | héGhéGh | torrent n.m., inondation n.f. |
| հեղեղատ (գ.) | héGhéGhad | ravin n.m., ravine n.f. |
| հեղեղել (բայ) | héGhéGhél | inonder v.tr. |
| հեղինակ (գ.) | héGhinag | auteur n.m. |
| հեղինակաւոր (ած.) | héGhinagavor | influent(e), autoritaire adj. |
| հեղինակութիւն (գ.) | héGhinagoutioun | autorité n.f. |
| հեղձ (գ.) | héGhTz | étouffement n.m. |
| հեղձակ (գ.) | héGhTzag | étouffoir n.m. |
| հեղձամահ (ած.) | héGhTzamah | mort(e) par étouffement adj. |
| հեղձամղձուկ (ած.) | héGhTzameGhTzoug | étouffé(e), oppressé(e) adj. |
| հեղձել (բայ) | héGhTzél | étouffer v.tr. |
| հեղձիլ (բայ) | héGhTzil | étouffer, suffoquer v.intr. |
| հեղձուկ (ած.) | héGhTzoug | étouffé(e), oppressé(e) adj. |
| հեղձում (գ.) | héGhTzoum | étouffement n.m. |
| հեղձուցիչ (ած.) | héGhTzouTsiTch | étouffant(e), suffoquant(e) adj. |
| հեղոյս (գ.) | héGhouïs | clou n.m., cheville n.f. |
| հեղուլ (բայ) | héGhoul | verser, répandre v.tr. |
| հեղուկ (ած.) | héGhoug | liquide adj. |
| հեղուկ (գ.) | héGhoug | liquide n.m. |
| հեղում (գ.) | héGhoum | effusion n.f., épanchement n.m. |
| հեղուսել (բայ) | héGhoussél | clouer v.tr. |
| հեճուկ (գ.) | héDjoug | dépit n.m. |
| հենք (գ.) | hénk | chaîne de tisserand n.f. |
| հեշտ (ած.) | héchd | 1) facile adj., 2) voluptueux(euse) adj. |
| հեշտագրգիռ (ած.) | héchdakerkiR | excitant(e), enivrant(e) adj. |
| հեշտալի (ած.) | héchdali | plein(e) de délices adj. |
| հեշտալուր (ած.) | héchdalour | agréable à entendre adj. |
| հեշտակեաց (գ.) | héchdaguéaTs | qui a une vie aisée n.m. |
| հեշտամոլ (ած.) | héchdamol | voluptueux(euse), libidineux(euse) adj. |
| հեշտամոլ (գ.) | héchdamol | voluptueux(euse), libidineux(euse) n. |
| հեշտանալ (բայ) | héchdanal | 1) se délecter v.pron., 2) devenir facile v.intr. |
| հեշտանք (գ.) | héchdank | délices n.f.pl., volupté n.f. |
| հեշտասէր (ած.) | héchdassér | voluptueux(euse), libidineux(euse) adj. |
| հեշտասէր (գ.) | héchdassér | voluptueux(euse), libidineux(euse) n. |
| հեշտացնել (բայ) | héchdaTsenél | rendre facile v.tr. |
| հեշտին (ած.) | héchdin | 1) facile adj., 2) voluptueux(euse) adj. |
| հեշտութիւն (ած.) | héchdoutioun | 1) facile adj., 2) voluptueux(euse) adj. |
| հեռ (գ.) | héR | dissension, discorde n.f. |
| հեռագիր (գ.) | héRakir | télégramme n.m. |
| հեռագրական (ած.) | héRakeragan | télégraphique adj. |
| հեռագրատուն (գ.) | héRakeradoun | bureau de télégraphie n.m. |
| հեռագրել (բայ) | héRakerél | télégraphier v.tr. |
| հեռագրիչ (գ.) | héRakeriTch | télégraphiste n. |
| հեռադիտակ (գ.) | héRatidag | télescope n.m., jumelles n.f.pl. |
| հեռազգացութիւն (գ.) | héRazkaTsoutioun | télépathie n.f. |
| հեռալ (բայ) | héRal | 1) quereller v.tr., 2) se disputer v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հեռախօս (գ.) | héRaKhos | téléphone n.m. |
| հեռախօսական (ած.) | héRaKhossagan | téléphonique adj. |
| հեռախօսել (բայ) | héRaKhossél | téléphoner v.tr. |
| հեռախօսիչ (գ.) | héRaKhossiTch | téléphoniste n. |
| հեռակայ (ած.) | héRaga | lointain(e) adj. |
| հեռաձայն (գ.) | héRaTzaïn | téléphone n.m. |
| հեռաձայնել (բայ) | héRaTzaïnél | téléphoner v.tr. |
| հեռանալ (բայ) | héRanal | s’éloigner v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հեռանկար (գ.) | héRangar | perspective n.f. |
| հեռաչափ (գ.) | héRaTchap | télémètre n.m. |
| հեռաչափութիւն (գ.) | héRaTchapoutioun | télémétrie n.f. |
| հեռապատճէն (գ.) | héRabadDjén | télécopie n.f. |
| հեռաստան (գ.) | héRasdan | lieu éloigné n.m. |
| հեռավաճառք (գ.) | héRavaDjaRk | télévente n.f. |
| հեռատես (ած.) | héRadés | 1) presbyte adj., 2) prévoyant(e) adj. |
| հեռատեսիլ (գ.) | héRadéssil | télévision n.f. |
| հեռատեսութիւն (գ.) | héRadéssoutioun | 1) presbytie n.f., 2) prévoyance n.f. |
| հեռատիպ (գ.) | héRadib | télétype, télex n.m. |
| հեռացնել (բայ) | héRaTsenél | éloigner, chasser v.tr. |
| հեռացում (գ.) | héRaTsoum | éloignement, écartement n.m. |
| հեռաւոր (ած.) | héRavor | lointain(e), éloigné(e) adj. |
| հեռաւորութիւն (գ.) | héRavoroutioun | distance n.f., éloignement n.m. |
| հեռու (ած.) | héRou | lointain(e), éloigné(e), distant(e) adj. |
| հեռու (գ.) | héRou | lieu, pont éloigné |
| հեռու (մկբ.) | héRou | lointainement, vaguement adv. |
| հեսկ (գ.) | hésg | guêtre n.f. |
| հեստ (ած.) | hésd | rétif(ive), récalcitrant(e) adj. |
| հեստել (բայ) | héssedél | désobéir v.tr., regimber v.intr. |
| հեստութիւն (գ.) | hésdoutioun | insubordination, révolte n.f. |
| հետ (նխդր.) | héd | avec prép. |
| հետագայ (ած.) | hédaka | subséquent(e) adj. |
| հետազօտել (բայ) | hédazodél | explorer, sonder, investir v.tr. |
| հետազօտիչ (ած.) | hédazodiTch | explorateur(trice), investigateur(trice) adj. |
| հետազօտիչ (գ.) | hédazodiTch | explorateur(trice), investigateur(trice) n. |
| հետազօտութիւն (գ.) | hédazodoutioun | exploration, investigation n.f. |
| հետախոյզ (գ.) | hédaKhouïz | éclaireur(euse), chercheur(euse) n. |
| հետախուզել (բայ) | hédaKhouzél | éclairer, reconnaître v.tr. |
| հետախուզիչ (գ.) | hédaKhouziTch | éclaireur(euse), chercheur(euse) n. |
| հետախուզութիւն (գ.) | hédaKhouzoutioun | éclairage n.m., recherche n.f. |
| հետաձգում (գ.) | hédaTzkoum | ajournement n.m. |
| հետամուտ (գ.) | hédamoud | poursuivant(e), prétendant(e) n. |
| հետամտիլ (բայ) | hédamedil | poursuivre, briguer v.tr. |
| հետամտութիւն (գ.) | hédamedoutioun | poursuite, recherche n.f. |
| հետապնդել (բայ) | hédabentél | poursuivre, chasser v.tr. |
| հետապնդում (գ.) | hédabentoum | poursuite, chasse n.f. |
| հետաքննել (բայ) | hédakennél | enquêter v.tr. |
| հետաքննիչ (գ.) | hédakenniTch | enquêteur(euse) n. |
| հետաքննութիւն (գ.) | hédakennoutioun | enquête n.f. |
| հետաքրքիր (ած.) | hédakerkir | curieux(euse), intéressé(e) adj. |
| հետաքրքրական (ած.) | hédakerkragan | curieux(euse), intéressant(e) adj. |
| հետաքրքրել (բայ) | hédakerkrél | intéresser, éveiller la curiosité v.tr. |
| հետաքրքրութիւն (գ.) | hédakerkroutioun | intérêt n.m., curiosité n.f. |
| հետեւաբար (մկբ.) | hédévapar | conséquemment, par conséquent adv. |
| հետեւակ (գ.) | hédévag | fantassin, piéton n.m. |
| հետեւակազօր (գ.) | hédévagazor | infanterie n.f. |
| հետեւանք (գ.) | hédévank | conséquence n.f. |
| հետեւեալ (ած.) | hédévial | suivant(e) adj. |
| հետեւիլ (բայ) | hédévil | suivre v.tr. |
| հետեւող (գ.) | hédévoGh | suiveur(euse) n. |
| հետեւողական (ած.) | hédévoGhagan | 1) logique adj., 2) conséquent(e) adj. |
| հետեւողութիւն (գ.) | hédévoGhoutioun | imitation, réalisation d’après un modèle n.f. |
| հետեւորդ (գ.) | hédévort | imitateur(trice), adepte n. |
| հետեւութիւն (գ.) | hédévoutioun | déduction, conclusion n.f. |
| հետեւցնել (բայ) | hédévTsenél | déduire, conclure v.tr. |
| հետզհետէ (մկբ.) | hédzhédé | au fur et à mesure adv. |
| հետիոտն (մկբ.) | hédiodn | à pied, pédestrement adv. |
| հետիոտն (ած.) | hédiodn | à pied |
| հետիոտն (գ.) | hédiodn | piéton(nne) n. |
| հետք (գ.) | hédk | trace n.f. |
| հեր (գ.) | hér | cheveu, crin n.m. |
| հերաթափ (ած.) | hératap | chauve adj. |
| հերաթափ (գ.) | hératap | dépilatoire n.m. |
| հերաթափութիւն (գ.) | hératapoutioun | dépilation, calvitie n.f. |
| հերախլում (գ.) | héraKheloum | épilation n.f. |
| հերակլեան (ած.) | héraglian | herculéen(nne) adj. |
| հերատ (ած.) | hérad | chauve, épilé(e) adj. |
| հերատուկ (գ.) | héradoug | mégère n.f. |
| հերարձակ (ած.) | hérarTzag | échevelé(e) adj. |
| հերետիկոս (ած.) | hérédigos | hérétique adj. |
| հերետիկոս (գ.) | hérédigos | hérétique n. |
| հերետիկոսութիւն (գ.) | hérédigossoutioun | hérésie n.f. |
| հերթ (գ.) | hért | tour, rang n.m. |
| հերթական (ած.) | hértagan | successif(ive) adj. |
| հերթապահ (գ.) | hértabah | factionnaire, responsable, de service n. |
| հերթապահութիւն (գ.) | hértabahoutioun | fonction, tâche de factionnaire n.f., garde n.f. |
| հերթափոխ (գ.) | hértapoKh | groupe de brigade n.f., groupe d’ouvriers d’une faction n.m. |
| հերթափոխութիւն (գ.) | hértapoKhoutioun | changement de faction, de génération n.m. |
| հերիւն (գ.) | hérioun | poinçon n.f., pointe n.f. |
| հերիք (ած.) | hérik | suffisant(e) adj. |
| հերիք (մկբ.) | hérik | assez adv. |
| հերկ (գ.) | hérg | labour n.m., glèbe n.f. |
| հերկել (բայ) | hérguél | labourer v.tr. |
| հերկել (նբ.) | hérguél | ameublir v.tr. |
| հերկելի (ած.) | hérguéli | arable adj. |
| հերկուած (ած.) | hérgvaDz | ameubli adj. |
| հերկում (գ.) | hérgoum | ameublissement n.m. |
| հերձ (գ.) | hérTz | fissure, fente n.f. |
| հերձատամ (գ.) | hérTzadam | incisive n.f. |
| հերձատել (բայ) | hérTzadél | fendre, disséquer v.tr. |
| հերձարան (գ.) | hérTzaran | salle de dissection n.f. |
| հերձաքար (գ.) | hérTzakar | ardoise n.f. |
| հերձել (բայ) | hérTzél | fendre, disséquer v.tr. |
| հերձուած (ած.) | hérTzevaDz | fendu(e), disséqué(e) adj. |
| հերձուած (գ.) | hérTzevaDz | schisme n.m., dissidence n.f. |
| հերձուածող (գ.) | hérTzevaDzoGh | schismatique, dissident(e) n. |
| հերձուածող (ած.) | hérTzevaDzoGh | schismatique, dissident(e), hérétique adj. |
| հերձում (գ.) | hérTzoum | dissection n.f. |
| հերոս (գ.) | héros | héros n.m. |
| հերոսական (ած.) | hérossagan | héroïque adj. |
| հերոսութիւն (գ.) | hérossoutioun | héroïsme n.m. |
| հերոսուհի (գ.) | hérossouhi | héroïne n.f. |
| հերու (գ.) | hérou | l’année passée n.f. |
| հերքել (բայ) | hérkél | réfuter, démentir v.tr. |
| հերքում (գ.) | hérkoum | réfutation n.f., démenti n.m. |
| հեց (գ.) | héTs | bandage métallique de roue n.m. |
| հեւալ (բայ) | héval | haleter v.intr. |
| հեւան (գ.) | hévan | jante n.f. |
| հեւասպառ (ած.) | hévasbaR | essoufflé(e) adj. |
| հեւք (գ.) | hévk | 1) halètement n.m., 2) hâte n.f. |
| հզօր (ած.) | hzor | puissant(e), fort(e) adj. |
| հզօրանալ (բայ) | hzoranal | 1) se renforcer v.pron., 2) devenir fort(e) v.intr. |
| հզօրացնել (բայ) | hzoraTsenél | renforcer, rendre fort v.tr. |
| հզօրութիւն (գ.) | hzoroutioun | puissance, force n.f. |
| հէն (գ.) | hén | pirate n.m. |
| հէք (ած.) | hék | malheureux(euse), pitoyable adj. |
| հէքիաթ (գ.) | hékiat | conte n.m., légende n.f. |
| հէքիաթային (ած.) | hékiataïin | légendaire, féérique adj. |
| հիանալ (բայ) | hianal | admirer v.tr. |
| հիանալի (ած.) | hianali | admirable adj. |
| հիասթափ (ած.) | hiastap | déçu(e) adj. |
| հիասթափեցնել (բայ) | hiastapéTsenél | décevoir v.tr. |
| հիասթափութիւն (գ.) | hiastapoutioun | déception n.f. |
| հիասթափուիլ (բայ) | hiastapvil | être déçu(e) v.intr. et v.pron. |
| հիասքանչ (ած.) | hiaskanTch | ravissant(e), admirable adj. |
| հիացական (ած.) | hiaTsagan | admiratif(ive) adj. |
| հիացնել (բայ) | hiaTsenél | étonner, faire admirer v.tr. |
| հիացում (գ.) | hiaTsoum | admiration n.f. |
| հիգանալ (բայ) | hikanal | devenir malheureux(euse) v.intr. |
| հիգութիւն (գ.) | hikoutioun | misère n.f., malheur n.m. |
| հիմ (գ.) | him | fond, fondement n.m., base n.f. |
| հիմա (մկբ.) | hima | maintenant adv. |
| հիմէն (գ.) | himén | hymen n.m. |
| հիմնադիր (գ.) | himnatir | fondateur(trice) n. |
| հիմնադրամ (գ.) | himnatram | fonds n.m. |
| հիմնադրել (բայ) | himnatrél | fonder v.tr. |
| հիմնադրութիւն (գ.) | himnateroutioun | fondation, action de fonder n.f. |
| հիմնական (ած.) | himnagan | fondamental(e, aux), essentiel(lle) adj. |
| հիմնայատակ (մկբ.) | himnaïadag | de fond en comble adv. |
| հիմնարկ (գ.) | himnarg | fondation n.f. |
| հիմնարկել (բայ) | himnatrguél | fonder v.tr. |
| հիմնարկէք (գ.) | himnarguék | pose de la première pierre n.f. |
| հիմնարկութիւն (գ.) | himnargoutioun | fondation n.f. |
| հիմնաւոր (ած.) | himnavor | solide, convaincant(e) adj. |
| հիմնաւորել (բայ) | himnavorél | justifier, baser sur une argumentation solide v.tr. |
| հիմնաքար (գ.) | himnakar | pierre de base n.f. |
| հիմնել (բայ) | himnél | fonder v.tr. |
| հիմնովին (մկբ.) | himnovin | à fond, complètement adv. |
| հիմք (գ.) | himk | fond, fondement n.m., base n.f. |
| հին (ած.) | hin | vieux, vieille, ancien, ancienne adj. |
| հինա (գ.) | hina | henné n.m. |
| հինաւուրց (ած.) | hinavourTs | suranné(e), antique adj. |
| հինգ (ած.) | hink | cinq adj. |
| հինգերորդ (ած.) | hinkérort | cinquième adj. |
| հինգշաբթի (գ.) | hinkchapti | jeudi n.m. |
| հինել (բայ) | hinél | teindre au henné v.tr. |
| հիննալ (բայ) | hinnal | 1) vieillir v.intr., 2) s’user v.pron. |
| հինում (գ.) | hinoum | coloration au henné n.f. |
| հինցնել (բայ) | hinTsenél | 1) rendre vieux, vieille v.tr., 2) user v.tr. |
| հիսուսներորդ (ած.) | hissounérort | cinquantième adj. |
| հիր (ած.) | hir | violacé(e) adj. |
| հիր (գ.) | hir | pensée n.f., herbe de la Trinité |
| հիրիկ (գ.) | hirig | iris n.f. |
| հիւանդ (ած.) | hivant | malade, souffrant(e) adj. |
| հիւանդագին (ած.) | hivantakin | maladif(ive) adj. |
| հիւանդանալ (բայ) | hivantanal | tomber malade v.intr. |
| հիւանդանոց (գ.) | hivantanoTs | hôpital n.m. |
| հիւանդապահ (գ.) | hivantabah | garde-malade n.m. |
| հիւանդապահուհի (գ.) | hivantabahouhi | infirmière n.f. |
| հիւանդացնել (բայ) | hivantaTsenél | rendre malade v.tr. |
| հիւանդկախ (ած.) | hivantgaKh | malingre adj. |
| հիւանդոտ (ած.) | hivantod | maladif(ive), cacochyme adj. |
| հիւանդութիւն (գ.) | hivantoutioun | maladie n.f. |
| հիւթ (գ.) | hiout | jus, suc n.m. |
| հիւթեղ (ած.) | hioutéGh | juteux(euse), succulent(e) adj. |
| հիւլէ (գ.) | hioulé | atome n.m. |
| հիւլէաբան (գ.) | hiouléapan | atomiste n. |
| հիւլէաբանութիւն (գ.) | hiouléapanoutioun | science de l’atome, atomistique n.f. |
| հիւլէագէտ (գ.) | hiouléakéd | atomiste n. |
| հիւլէագիտութիւն (գ.) | hiouléakidoutioun | science de l’atome, atomistique n.f. |
| հիւլէական (ած.) | hiouléagan | atomique adj. |
| հիւծախտ (գ.) | hiouDzaKhd | consomption, phtisie n.f. |
| հիւծախտաւոր (գ.) | hiouDzaKhdavor | phtisique n. |
| հիւծիլ (բայ) | hiouDzil | dépérir v.intr. |
| հիւծում (գ.) | hiouDzoum | dépérissement n.m. |
| հիւղ (գ.) | hiouGh | case, chaumière n.f. |
| հիւպատոս (գ.) | hioubados | consul n.m. |
| հիւպատոսարան (գ.) | hioubadossaran | consulat n.m. |
| հիւս (գ.) | hious | 1) tresse, natte n.f. 2) avalanche n.f. |
| հիւսել (բայ) | hioussél | tresser, tisser, tricoter v.tr. |
| հիւսիս (գ.) | hioussis | Nord, septentrion n.m. |
| հիւսիսայգ (գ.) | hioussissaïk | aurore boréale n.f. |
| հիւսիսային (ած.) | hioussissayin | septentrional(e, aux), boréal(e, aux) adj. |
| հիւսկէն (գ.) | hiousguén | tissu n.m., nasse n.f. |
| հիւսն (գ.) | hiousen | menuisier, charpentier n.m. |
| հիւսնութիւն (գ.) | hiousnoutioun | métier de menuisier n.m. |
| հիւսուածեղէն (գ.) | hiousvaDzéGhén | textile n.m. |
| հիւսուածք (գ.) | hiousvaDzk | texture n.f., entrelacement n.m. |
| հիւսք (գ.) | hiousk | tissage n.m. |
| հիւր (գ.) | hiour | hôte(esse), visiteur(euse) n. |
| հիւրամեծար (ած.) | hiouraméDzar | hospitalier(ière) adj. |
| հիւրանոց (գ.) | hiouranoTs | salon n.m., salle de réception n.f. |
| հիւրասեղան (գ.) | hiourasséGhan | table d’hôte n.f. |
| հիւրասէր (ած.) | hiourassér | hospitalier(ière) adj. |
| հիւրասիրել (բայ) | hiourassirél | offrir l’hospitalité v.tr. |
| հիւրասիրութիւն (գ.) | hiourassiroutioun | 1) hospitalité n.f., 2) réception n.f. |
| հիւրընկալ (գ.) | hiourengal | hôte(esse), maître(esse) de maison n. |
| հիւրընկալել (բայ) | hiourengalél | accueillir des hôtes v.tr. |
| հիւրընկալութիւն (գ.) | hiourengaloutioun | accueil n.m., réception n.f. |
| հիքանալ (բայ) | hikanal | devenir malheureux(euse) v.intr. |
| հիքութիւն (գ.) | hikoutioun | misère n.f., malheur n.m. |
| հլու (ած.) | hlou | docile, soumis(e) adj. |
| հլութիւն (գ.) | hloutioun | docilité, soumission n.f. |
| հծծել (բայ) | heDzeDzél | murmurer v.tr. |
| հծծիւն (գ.) | heDzeDzioun | murmure n.m. |
| հմայական (ած.) | hemaïagan | 1) divinatoire adj., 2) charmeur(euse) adj. |
| հմայեակ (գ.) | hemaïag | talisman n.m. |
| հմայել (բայ) | hemaïél | 1) présager v.tr., 2) charmer v.tr. |
| հմայեկ (գ.) | hemaïég | talisman n.m. |
| հմայիչ (ած.) | hemaïiTch | charmant(e), attirant(e) adj. |
| հմայութիւն (գ.) | hemaïoutioun | 1) divination n.f., 2) sortilège n.m. |
| հմայք (գ.) | hemaïk | charme, attrait n.m. |
| հմուտ (գ.) | hemoud | érudit(e), savant(e) n. |
| հմտանալ (բայ) | hemdanal | acquérir du savoir v.tr., devenir érudit(e) v.intr. |
| հմտութիւն (գ.) | hemdoutioun | érudition n.f., savoir n.m. |
| հնաբանական (ած.) | henapanagan | archaïque adj. |
| հնաբանութիւն (գ.) | henapanoutioun | archaïsme n.m. |
| հնաբոյր (ած.) | henapouïr | ancien(nne), sentant le vieux adj. |
| հնագէտ (գ.) | henakéd | archéologue n. |
| հնագիտական (ած.) | henakidagan | archéologique adj. |
| հնագիտութիւն (գ.) | henakidoutioun | archéologie n.f. |
| հնագրութիւն (գ.) | henakeroutioun | paléographie n.f. |
| հնադարեան (ած.) | henatarian | antique, très vieux(vieille) adj. |
| հնազանդ (ած.) | henazant | obéissant(e), soumis(e) adj. |
| հնազանդեցնել (բայ) | henazantéTsenél | soumettre, faire obéir v.tr. |
| հնազանդիլ (բայ) | henazantil | 1) obéir v.tr., 2) se soumettre v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հնազանդութիւն (գ.) | henazantoutioun | soumission, obéissance n.f. |
| հնախոյզ (գ.) | henaKhouïz | archéologue, organisateur(trice) de fouilles n. |
| հնախօս (գ.) | henaKhos | archéologue n. |
| հնախօսական (ած.) | henaKhossagan | archéologique adj. |
| հնախօսութիւն (գ.) | henaKhossoutioun | archéologie n.f. |
| հնակարկատ (գ.) | henagargad | cordonnier, ravaudeur n.m. |
| հնամաշ (ած.) | henamach | usé(e) adj. |
| հնամենի (ած.) | henaméni | vieux, vieille, séculaire adj. |
| հնավաճառ (գ.) | henavaDjaR | fripier n.m. |
| հնար (գ.) | henar | moyen n.m., possibilité n.f. |
| հնարագէտ (ած.) | henarakéd | ingénieux(euse), adroit(e) adj. |
| հնարագիտութիւն (գ.) | henarakidoutioun | esprit d’invention n.m., adresse n.f. |
| հնարամիտ (ած.) | henaramid | inventif(ive), habile adj. |
| հնարանք (գ.) | henarank | invention, création n.f. |
| հնարաւոր (ած.) | henaravor | possible adj. |
| հնարել (բայ) | henarél | inventer v.tr. |
| հնարին (ած.) | henarin | possible adj. |
| հնարող (գ.) | henaroGh | inventeur(trice) n. |
| հնարք (գ.) | henark | moyen n.m., possibilité n.f. |
| հնաւանդ (ած.) | henavant | vieux, vieille, traditionnel(lle) adj. |
| հնգամատեան (գ.) | henkamadian | pentateuque n.m. |
| հնգամեակ (գ.) | henkamiag | lustre, quinquennat n.m. |
| հնգամեայ (ած.) | henkamïa | quinquennal(e, aux) adj. |
| հնգանկիւն (ած.) | henkanguivn | pentagone adj. |
| հնգապատիկ (ած.) | henkabadig | quintuple adj. |
| հնգապատկել (բայ) | henkabadguél | quintupler v.tr. |
| հնգեակ (գ.) | henkiag | quinte n.f. |
| հնդեւրոպական (ած.) | hentyévrobagan | indo-européen(nne) adj. |
| հնդեւրոպական (գ.) | hentyévrobagan | indo-européen(nne) n. |
| հնդընկուզենի (գ.) | hentengouzéni | cocotier n.m. |
| հնդիկ (գ.) | hentig | 1) Indien n.m., 2) Hindou n.m. |
| հնդիկ (ած.) | hentig | 1) indien(nne), adj. 2) hindou adj. |
| հնդիկ քրքում (գ.) | hentig kerkoum | curcuma n.m. |
| հնդկաթզենի (գ.) | hentgatezéni | figuier de barbarie n.m. |
| հնդկալեմոն (գ.) | hengalémon | pamplemousse n.f. |
| հնդկախնձոր (գ.) | hentgaKhenTzor | goyave n.f. |
| հնդկական (ած.) | hentgagan | indien(nne) adj. |
| հնդկակասկենի (գ.) | hentagasguéni | marronnier d’Inde n.m. |
| հնդկահաւ (գ.) | hentgahav | dindon n.m., dinde n.f. |
| հնդկեղեգ (գ.) | hentguyéGhék | bambou n.m. |
| հնդկընկոյզ (գ.) | hentguengouïz | noix de coco n.f. |
| հնդկուհի (գ.) | hentgouhi | 1) Indienne n.f., 2) Hindoue n.f. |
| հնէաբան (գ.) | henéapan | paléontologiste n. |
| հնէաբանական (ած.) | henéapanagan | paléontologique adj. |
| հնէաբանութիւն (գ.) | henéapanoutioun | paléontologie n.f. |
| հնհնուք (գ.) | henhenouk | préoccupation n.f. |
| հնձան (գ.) | henTzan | pressoir n.m. |
| հնձել (բայ) | henTzél | moissonner v.tr. |
| հնձող (գ.) | henTzoGh | moissonneur(euse) n. |
| հնձուոր (գ.) | henTzvor | moissonneur(euse) n. |
| հնոտի (գ.) | henodi | antiquaille n.f. |
| հնոց (գ.) | henoTs | fournaise n.f., fourneau n.m. |
| հնութիւն (գ.) | henoutioun | 1) ancienneté n.f., 2) antiquité n.f. |
| հնչաբանական (ած.) | henTchapanagan | phonétique adj. |
| հնչաբանութիւն (գ.) | henTchapanoutioun | phonétique n.f. |
| հնչագէտ (գ.) | henTchakéd | phonéticien n.m. |
| հնչագիտուհի (գ.) | henTchakidouhi | phonéticienne n.f. |
| հնչակ (գ.) | henTchag | clochette n.f. |
| հնչական (ած.) | henTchagan | acoustique adj. |
| հնչականութիւն (գ.) | henTchaganoutioun | sonorité n.f. |
| հնչակեան (ած.) | henTchaguian | se rapportant au parti social démocrate arménien adj. |
| հնչեակ (գ.) | henTchiag | sonnet n.m. |
| հնչել (բայ) | henTchél | 1) prononcer v.tr., 2) retentir, sonner, résonner v.intr. |
| հնչեղ (ած.) | henTchéGh | sonore adj. |
| հնչեցնել (բայ) | henTchéTsenél | faire sonner, faire retentir v.tr. |
| հնչիւն (գ.) | henTchioun | son n.m., résonance n.f. |
| հնչում (գ.) | henTchoum | prononciation n.f. |
| հնչուն (ած.) | henTchoun | sonnant(e), retentissant(e) adj. |
| հոգ (գ.) | hok | 1) souci n.m., 2) intérêt, soin n.m. |
| հոգաբարձու (գ.) | hokaparTzou | curateur(trice), intendant(e) n.m. |
| հոգաբարձութիւն (գ.) | hokaparTzoutioun | curatelle, direction n.f. |
| հոգալ (բայ) | hokal | pourvoir, procurer v.tr. |
| հոգածու (ած.) | hokaDzou | attentionné(e), soigneux(euse) adj. |
| հոգածութիւն (գ.) | hokaDzoutioun | attention n.f., soin n.m. |
| հոգատար (ած.) | hokadar | attentionné(e), soigneux(euse) adj. |
| հոգատարութիւն (գ.) | hokadaroutioun | attention n.f., soin n.m. |
| հոգեբան (գ.) | hoképan | psychologue n. |
| հոգեբանական (ած.) | hoképanagan | psychologique adj. |
| հոգեբանութիւն (գ.) | hoképanoutioun | psychologie n.f. |
| հոգեբոյժ (գ.) | hoképouïj | psychiatre n. |
| հոգեբուժական (ած.) | hoképoujagan | psychiatrique adj. |
| հոգեբուժութիւն (գ.) | hoképoujoutioun | psychiatrie n.f. |
| հոգեբուխ (ած.) | hoképouKh | spontané(e), venant du coeur adj. |
| հոգեգալուստ (գ.) | hokékalousd | pentecôte n.f. |
| հոգեզաւակ (գ.) | hokézavag | enfant adoptif(ive) n. |
| հոգեզմայլ (ած.) | hokéezmaïl | admirable, envoûtant(e) adj. |
| հոգեթով (ած.) | hokétov | admirable, envoûtant(e) adj. |
| հոգելոյս (ած.) | hokélouïs | feu(e) adj. |
| հոգեկան (ած.) | hokégan | psychique, spirituel(lle) adj. |
| հոգեկից (ած.) | hokéguiTs | intime adj. |
| հոգեհանգիստ (գ.) | hokéhankisd | requiem n.m. |
| հոգեհարց (գ.) | hokéharTs | personne qui s’adonne au spiritisme n.f. |
| հոգեհարցութիւն (գ.) | hokéharTsoutioun | spiritisme n.m. |
| հոգեղէն (ած.) | hokéGhén | spirituel(lle), immatériel(lle) adj. |
| հոգեմարտ (գ.) | hokémard | qui combat la divinité du saint-esprit n.m. |
| հոգեշահ (ած.) | hokéchah | salutaire adj. |
| հոգեշնորհ (ած.) | hokéchenorh | 1) accordé(e) par le saint-esprit adj., 2) titre donné aux prêtres célibataires arméniens. |
| հոգեշունչ (ած.) | hokéchounTch | inspiré(e) par le saint-esprit adj. |
| հոգեվարիլ (բայ) | hokévaril | agoniser v.intr. |
| հոգեվարք (գ.) | hokévark | agonie n.f. |
| հոգեվերլուծական (ած.) | hokévérlouDzagan | psychanalytique adj. |
| հոգեվերլուծող (գ.) | hokévérlouDzoGh | psychanalyste n. |
| հոգեվերլուծում (գ.) | hokévérlouDzoum | psychanalyse n.f. |
| հոգեվիճակ (գ.) | hokéviDjag | état d’âme n.m. |
| հոգեւոր (ած.) | hokévor | spirituel(lle), religieux(euse) adj. |
| հոգեւորական (ած.) | hokévoragan | religieux(euse) adj. |
| հոգեւորական (գ.) | hokévoragan | religieux(euse) n. |
| հոգեփոխութիւն (գ.) | hoképoKhoutioun | métempsycose n.f. |
| հոգի (գ.) | hoki | 1) esprit n.m., âme n.f., 2) personne n.f. |
| հոլ (գ.) | hol | toupie n.f. |
| հոլամպոն (գ.) | holambon | chauve-souris n.f. |
| հոլանի (ած.) | holani | nu(e), découvert(e) adj. |
| հոլով (գ.) | holov | 1) cas n.m., 2) rotation n.f. |
| հոլովել (բայ) | holovél | 1) décliner v.tr., 2) tourner v.tr. |
| հոլովոյթ (գ.) | holovouït | évolution n.f. |
| հոլովում (գ.) | holovoum | déclinaison n.f. |
| հոծ (ած.) | hoDz | épais(sse), condensé(e) adj. |
| հոծութիւն (գ.) | hoDzoutioun | épaisseur, densité n.f. |
| հոկտեմբեր (գ.) | hogdémpér | octobre n.m. |
| հոկտեմբերեան (ած.) | hogdémpérian | d’octobre |
| հող (գ.) | hoGh | terre n.f., champ, terrain n.m. |
| հողաբլուր (գ.) | hoGhapelour | tertre n.m. |
| հողագործ (գ.) | hoGhakorDz | agriculteur(trice), laboureur(euse) n. |
| հողագործական (ած.) | hoGhakorDzagan | agricole adj. |
| հողագործութիւն (գ.) | hoGhakorDzoutioun | agriculture n.f. |
| հողաթափ (գ.) | hoGhatap | pantoufle, mule n.f. |
| հողաթումբ (գ.) | hoGhatoump | digue n.f., rempart n.m. |
| հողակոյտ (գ.) | hoGhagouïd | 1) tas de terre n.m., motte n.f. 2) tombe n.f. |
| հողակոշտ (գ.) | hoGhagochd | motte n.f. |
| հողամաս (գ.) | hoGhamas | parcelle de terrain n.f. |
| հողամշակ (գ.) | hoGhamchag | agriculteur(trace) n. |
| հողամշակութիւն (գ.) | hoGhamchagoutioun | agriculture n.f. |
| հողաշերտ (գ.) | hoGhachérd | parcelle de terrain n.f. |
| հողատէր (գ.) | hoGhadér | propriétaire terrien(nne) n. |
| հողեղէն (ած.) | hoGhéGhén | de terre, matériel(lle) adj. |
| հողէն վեր (բոյս) (ած.) | hoGhén vér (pouïs) | aérien adj. |
| հողը դարձնելու գործիք մը (գ.) | hoGhe tarTznélou korDzik me | aérabêche n.f. |
| հողին մէջ աւելցնել (նբ.) | hoGhin méTch avélTsenél | apporter v.tr. |
| հողկիթ (գ.) | hoGhguit | truffe n.f. |
| հողմ (գ.) | hoGhm | vent n.m. |
| հողմակոծ (ած.) | hoGhmagoDz | battu(e) par les vents adj. |
| հողմաղաց (գ.) | hoGhmaGhaTs | moulin à vent n.m. |
| հողմաչափ (գ.) | hoGhmaTchap | anémomètre n.m. |
| հողմաչափութիւն (գ.) | hoGhmaTchapoutioun | anémométrie n.f. |
| հողմավար (ած.) | hoGhmavar | emporté(e) par les vents adj. |
| հողմացոյց (գ.) | hoGhmaTsouïTs | girouette n.f. |
| հոմանի (գ.) | homani | amant n.m. |
| հոմանիշ (ած.) | homanich | synonyme adj. |
| հոմանիշ (գ.) | homanich | synonyme n. |
| հոմանուհի (գ.) | homanouhi | amante n.f. |
| հոմերական (ած.) | homéragan | homérique adj. |
| հոյակապ (ած.) | hoïagab | superbe, monumental(e, aux) adj. |
| հոյամողէզ (գ.) | hoïamoGhéz | dinosaure n.m. |
| հոյզ (գ.) | houïz | sève n.f., jus, extrait n.m. |
| հոյլ (գ.) | houïl | groupe n.m., bande n.f. |
| հոն (գ.) | hon | Hun (membre d’un tribu d’Asie) n. |
| հոն (գ.) | hon | cornouille n.f. |
| հոն (մկբ.) | hon | là, là-bas adv. |
| հոնի (գ.) | honi | cornouiller n.m. |
| հոռի (գ.) | hoRi | deuxième mois du calendrier arménien n.m. |
| հոռոմ (գ.) | hoRom | Grec(cque), Byzantin(e), Latin(ne) n. |
| հոս (մկբ.) | hos | ici adv. |
| հոսանուտ (ած.) | hossanoud | fluide, coulant(e) adj. |
| հոսանք (գ.) | hossank | courant, flux n.m. |
| հոսել (բայ) | hossél | vanner v.tr. |
| հոսեցնել (բայ) | hosséTsenél | faire couler v.tr. |
| հոսիլ (բայ) | hossil | couler v.intr. |
| հոսում (գ.) | hossoum | écoulement, flux n.m. |
| հոսուն (ած.) | hossoun | fluide, coulant(e) adj. |
| հով (գ.) | hov | vent n.m. |
| հովահար (գ.) | hovahar | éventail n.m. |
| հովահարել (գ.) | hovaharél | éventer n.m. |
| հովանալ (բայ) | hovanal | se rafraîchir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հովանաւոր (ած.) | hovanavor | protecteur(trice) adj. |
| հովանաւոր (գ.) | hovanavor | protecteur(trice) n. |
| հովանաւորել (բայ) | hovanavorél | protéger, patronner v.tr. |
| հովանաւորութիւն (գ.) | hovanavoroutioun | protection n.f., patronage n.m. |
| հովանի (գ.) | hovani | 1) ombrage n.m., 2) protection n.f., 3) abri n.m. |
| հովանոց (գ.) | hovanoTs | ombrelle n.f., parasol, parapluie n.m. |
| հովասուն (ած.) | hovassoun | frais, fraîche adj. |
| հովել (բայ) | hovél | ventiler, éventer v.tr. |
| հովին արագունիւնը չափելու գործիք (գ.) | hovin arakounioune Tchapélou korDzik | anénomètre n.m. |
| հովիտ (գ.) | hovid | vallon n.m., vallée n.f. |
| հովիւ (գ.) | hoviv | berger, pasteur n.m. |
| հովկուլ (գ.) | hovgoul | gobe-mouche n. |
| հովոց (գ.) | hovoTs | lieu, habitat de villégiature n.m. |
| հովուական (ած.) | hovvagan | pastoral(e, aux) adj. |
| հովուապետ (գ.) | hovvabéd | pontife n.m. |
| հովուել (բայ) | hovvél | 1) faire paître v.tr., 2) conduire, diriger v.tr. |
| հովուերգակ (գ.) | hovvérkag | poète bucolique n.m. |
| հովուերգութիւն (գ.) | hovvérkoutioun | églogue, poésie bucolique n.f. |
| հովուուհի (գ.) | hovvovhi | bergère n.f. |
| հովտաշուշան (գ.) | hovdachouchan | lys des vallées n.m. |
| հոտ (գ.) | hod | odeur n.f. |
| հոտառութիւն (գ.) | hodaRoutioun | odorat n.m. |
| հոտեւան (ած.) | hodévan | odorant(e), parfumé(e) adj. |
| հոտիլ (բայ) | hodil | 1) exhaler une odeur v.tr., 2) se gâter v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հոտոտել (բայ) | hododél | flairer, sentir v.tr. |
| հոտոտելիք (գ.) | hododélik | organe de l’odorat n.m. |
| հոտուըտալ (բայ) | hodvedal | flairer, sentir v.tr. |
| հոր (գ.) | hor | puits n.m. |
| հորդ (ած.) | hort | frayé(e), aplani(e) adj. |
| հորդան (գ.) | hortan | assaut n.m., ruée n.f. |
| հորդել (բայ) | hortél | frayer, aplanir v.tr. |
| հորթ (գ.) | hort | veau n.m. |
| հորիզոն (գ.) | horizon | horizon n.m. |
| հորիզոնական (ած.) | horizonagan | horizontal(e, aux) adj. |
| հուժկու (ած.) | houjgou | vigoureux(euse), bien bâti(e) adj. |
| հուղկահար (գ.) | houGhgahar | brigand n.m. |
| հուղկահարութիւն (գ.) | houGhgaharoutioun | brigandage n.m. |
| հում (ած.) | houm | cru(e) adj. |
| հումակեր (ած.) | houmaguér | crudivore adj. |
| հուն (գ.) | houn | 1) gué n.m., 2) cours n.m. |
| հունաւորել (բայ) | hounavorél | diriger le cours, canaliser v.tr. |
| հունձք (գ.) | hounTzk | moisson, récolte n.f. |
| հունտ (գ.) | hound | semence, graine n.f. |
| հուպ (ած.) | houb | proche, voisin(e) adj. |
| հուռա (ձյնրկ.) | houRa | Hourra ! interj. |
| հուսամ (գ.) | houssam | lavande n.f. |
| հուսկ (ած.) | housg | dernier(ière) adj. |
| հուսկ (մկբ.) | housg | finalement adv. |
| հուր (գ.) | hour | feu n.m. |
| հպանցիկ (ած.) | hebanTsig | superficiel(lle), qui frôle adj. |
| հպատակ (գ.) | hebadag | sujet n.m. |
| հպատակեցնել (բայ) | hebadaguéTsenél | assujettir, soumettre v.tr. |
| հպատակիլ (բայ) | hebadaguil | se soumettre v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հպատակութիւն (գ.) | hebadagoutioun | 1) sujétion n.f., 2) nationalité n.f. |
| հպարտ (ած.) | hebard | fier(ière) adj. |
| հպարտանալ (բայ) | hebardanal | se sentir fier, s’enorgueillir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հպարտանք (գ.) | hebardank | fierté n.f. |
| հպարտութիւն (գ.) | hebardoutioun | fierté n.f. |
| հպարտօրէն (ած.) | hebardorén | fièrement adj. |
| հպիլ (բայ) | hebil | approcher, toucher, frôler v.tr. |
| հպում (գ.) | heboum | contact, attouchement, frôlement n.m. |
| հռետոր (գ.) | heRédor | rhéteur, orateur n.m. |
| հռետորական (ած.) | heRédoragan | rhétorique adj. |
| հռետորութիւն (գ.) | heRédoroutioun | rhétorique, éloquence n.f. |
| հռնդիւն (գ.) | heRentioun | ronflement n.m. |
| հռնչիւն (գ.) | heRenTchioun | râle n.m. |
| հռոմէական (ած.) | heRoméagan | romain(e), qui concerne Rome adj. |
| հռոմէացի (գ.) | heRoméaTsi | Romain(e), citoyen(nne) de Rome n. |
| հռչակ (գ.) | heRTchag | réputation, renommée n.f. |
| հռչակաւոր (ած.) | heRTchagavor | réputé(e), renommé(e) adj. |
| հռչակել (բայ) | heRTchaguél | publier, proclamer v.tr. |
| հռչակուիլ (բայ) | heRTchagvil | être publié(e), être proclamé(e) v.pron. |
| հսկայ (գ.) | hesga | colosse, géant(e) n. |
| հսկայ (ած.) | hesga | colossal(e), géant(e) adj. |
| հսկայական (ած.) | hesgaïagan | gigantesque, colossal(e, aux) adj. |
| հսկայաքայլ (մկբ.) | hsgaïakaïl | à pas de géant adv. |
| հսկայաքայլ (ած.) | hsgaïakaïl | à longues enjambées |
| հսկել (բայ) | hesguél | surveiller v.tr. |
| հսկիչ (գ.) | hesguiTch | surveillant(e) n. |
| հսկող (գ.) | hesgoGh | surveillant(e) n. |
| հսկողութիւն (գ.) | hesgoGhoutioun | surveillance n.f. |
| հսկում (գ.) | hesgoum | veille n.f. |
| հտպիտ (գ.) | hedbid | bouffon n.m. |
| հրաբխային (ած.) | herapeKhaïin | volcanique adj. |
| հրաբորբ (ած.) | heraporp | ardent(e), enflammé(e) adj. |
| հրաբորբոք (ած.) | heraporpok | ardent(e), enflammé(e) adj. |
| հրաբուխ (գ.) | herapouKh | 1) volcan n.m., 2) situation dangéreuse |
| հրաբուխային (ած.) | herapouKh | volcanique adj. |
| հրազէն (գ.) | herazén | arme à feu n.f., fusil n.m. |
| հրաժարական (գ.) | herajaragan | lettre de démission n.f. |
| հրաժարեցնել (բայ) | herajaréTsenél | destituer, démissionner v.tr. |
| հրաժարիլ (բայ) | herajaril | démissionner, abdiquer v.intr. |
| հրաժարում (գ.) | herajaroum | démission n.f. |
| հրաժեշտ (գ.) | herajéchd | congé, adieu n.m. |
| հրախաղութիւն (գ.) | heraKhaGhoutioun | feu d’artifice n.m. |
| հրակէզ (ած.) | heraguéz | brûlant(e), embrasé(e) adj. |
| հրահան (գ.) | herahan | briquet n.m. |
| հրահանգ (գ.) | herahank | 1) ordre n.m., 2) exercice n.m. |
| հրահանգել (բայ) | herahankél | ordonner, commander v.tr. |
| հրահանգիչ (ած.) | herahankiTch | instructif(ive) adj. |
| հրահանգիչ (գ.) | herahankiTch | instructeur(trice) n. |
| հրահրել (բայ) | heraherél | attiser v.tr. |
| հրաձգութիւն (գ.) | heraTzekoutioun | fusillade n.f. |
| հրամայական (ած.) | heramaïagan | impératif(ive) adj. |
| հրամայել (բայ) | heramaïél | ordonner, commander v.tr. |
| հրաման (գ.) | heraman | ordre, décret n.m. |
| հրամանագիր (գ.) | heramanakir | ordonnance n.f. |
| հրամանատար (գ.) | heramanadar | commandant n.m. |
| հրամանատարութիւն (գ.) | heramanadaroutioun | commandement n.m. |
| հրամցնել (բայ) | heramTsenél | offrir, servir v.tr. |
| հրային (ած.) | heraïin | igné(e) adj. |
| հրայրք (գ.) | heraïrk | chaleur, passion n.f. |
| հրանիւթ (գ.) | heraniout | lave n.f. |
| հրանուտ (ած.) | heranoud | ardent(e) adj. |
| հրաշագեղ (ած.) | herachakéGh | ravissant(e) adj. |
| հրաշագործ (գ.) | herachakorDz | thaumaturge n. |
| հրաշագործութիւն (գ.) | herachakorDzoutioun | thaumaturgie n.f. |
| հրաշալի (ած.) | herachali | merveilleux(euse), prodigieux(euse) adj. |
| հրաշալիք (գ.) | herachalik | merveille n.f. |
| հրաշակերտ (գ.) | herachaguérd | construction merveilleuse, prodigieuse n.f. |
| հրաշապատում (ած.) | herachabadoum | qui raconte des merveilles adj. |
| հրաշափառ (ած.) | herachapaR | 1) magnifique adj., 2) gloirieux(euse) adj. |
| հրաշափառ (գ.) | herachapaR | procession religieuse à l’entrée d’une église |
| հրաշէկ (ած.) | herachég | incandescent(e) adj. |
| հրաշք (գ.) | herachk | miracle, prodige n.m. |
| հրաչեայ (ած.) | heraTchïa | aux yeux de feu adj. |
| հրապարակ (գ.) | herabarag | place publique n.f. |
| հրապարակագիր (գ.) | herabaragakir | publiciste, journaliste n. |
| հրապարակագրութիւն (գ.) | herabaragakroutioun | journalisme n.m. |
| հրապարակախօս (գ.) | herabaragaKhos | orateur, harangueur n.m. |
| հրապարակախօսութիւն (գ.) | herabaragaKhossoutioun | harangue n.f., discours n.m. |
| հրապարակային (ած.) | herabaragaïin | public(que) adj. |
| հրապարակել (բայ) | herabaraguél | publier, divulguer v.tr. |
| հրապարակում (գ.) | herabaragoum | 1) divulgation, action de publier n.f., 2) publication n.f. |
| հրապոյր (գ.) | herabouïr | charme n.m. |
| հրապուրանք (գ.) | herabourank | séduction n.f. |
| հրապուրել (բայ) | herabourél | séduire, charmer v.tr. |
| հրապուրիչ (ած.) | herabouriTch | séduisant(e), charmant(e) adj. |
| հրապուրում (գ.) | herabouroum | 1) action de séduire, de charmer n.f., 2) séduction n.f. |
| հրասայլ (գ.) | herassaïl | tank, char n.m. |
| հրասանդ (գ.) | herassant | roquette n.f. |
| հրավառ (ած.) | heravaR | enflammé(e) adj. |
| հրավառութիւն (գ.) | heravaRoutioun | illumination n.f. |
| հրատ (գ.) | herad | mars n.m. |
| հրատապ (ած.) | heradab | brûlant(e), actuel(lle) adj. |
| հրատարակել (բայ) | heradaraguél | éditer, publier v.tr. |
| հրատարակիչ (գ.) | heradaraguiTch | 1) éditeur(trice) n. 2) éditeur de texte |
| հրատարակութիւն (գ.) | heradaragoutioun | édition, publication n.f. |
| հրատարակում (գ.) | heradaragoum | 1) action d’éditer n.f., 2) édition n.f. |
| հրատարակչատուն (գ.) | heradaragTchadoun | maison d’édition n.f. |
| հրացան (գ.) | heraTsan | fusil n.m. |
| հրացանակիր (գ.) | heraTsanaguir | fusilier, mousquetaire n.m. |
| հրացանաձգութիւն (գ.) | heraTsanaTzekoutioun | fusillade n.f., tir n.m. |
| հրաւէր (գ.) | heravér | invitation n.f. |
| հրաւիրագիր (գ.) | heravirakir | carte d’invitation n.f. |
| հրաւիրակ (գ.) | heravirag | amphitryon n.m. |
| հրաւիրատոմս (գ.) | heraviradoms | carte d’invitation n.f. |
| հրաւիրեալ (ած.) | heravirial | invité(e) adj. |
| հրաւիրեալ (գ.) | heravirial | invité(e) n. |
| հրաւիրել (բայ) | heravirél | inviter v.tr. |
| հրափորձ (գ.) | heraporTz | épreuve du feu n.f. |
| հրաքար (գ.) | herakar | pyrite n.f. |
| հրդեհ (գ.) | hertéh | incendie n.m. |
| հրդեհել (բայ) | hertéhél | incendier, embraser v.tr. |
| հրեայ (գ.) | herïa | juif n.m. |
| հրել (բայ) | herél | pousser v.tr. |
| հրեղէն (ած.) | heréGhén | igné(e) adj. |
| հրեշտակ (գ.) | heréchdag | ange n.m. |
| հրեշտակային (ած.) | heréchdagaïin | angélique adj. |
| հրեշտակապետ (գ.) | heréchdagabéd | archange n.m. |
| հրետ (գ.) | heréd | canon n.m. |
| հրետակոծել (բայ) | herédagoDzél | bombarder v.tr. |
| հրետաձիգ (գ.) | herédaTzik | artilleur n.m. |
| հրետանի (գ.) | herédani | artillerie n.f. |
| հրէական (ած.) | heréagan | juif(ive), hébraïque adj. |
| հրէշ (գ.) | heréch | monstre n.m. |
| հրէշային (ած.) | heréchaïin | monstrueux(euse) adj. |
| հրէութիւն (գ.) | heréoutioun | judaïsme n.m. |
| հրէուհի (գ.) | heréouhi | Juive n.f. |
| հրթիռ (գ.) | hertiR | fusée n.f. |
| հրթիռարձակ (գ.) | hertiRarTzag | lanceur de fusée n.m. |
| հրիտակ (գ.) | heridag | legs n.m. |
| հրիտակել (բայ) | heridaguél | léguer v.tr. |
| հրկէզ (ած.) | herguéz | brûlé(e), consumé(e) adj. |
| հրկիզել (բայ) | herguizél | brûler, consumer v.tr. |
| հրկիզում (գ.) | herguizoum | action de brûler n.f. |
| հրձիգ (գ.) | herTzik | incendiaire, boute-feu n. |
| հրձիգութիւն (գ.) | herTzikoutioun | activité d’incendiaire n.f. |
| հրճուանք (գ.) | herDjvank | joie, allégresse n.f. |
| հրճուիլ (բայ) | herDjvil | se réjouir v.pron. (v.intr. en arménien). |
| հրմշտկել (բայ) | hermechdeguél | bousculer v.tr. |
| հրմշտուք (գ.) | hermechdouk | bousculade n.f. |
| հրշէջ (գ.) | herchéTch | pompier, sapeur-pompier n.m. |
| հրոս (գ.) | heros | pilleur, brigand n.m. |
| հրոսակ (գ.) | herossag | pilleur, brigand n.m. |
| հրովարտակ (գ.) | herovardag | édit, décret n.m. |
| հրոտից (գ.) | herodiTs | douzième mois du calendrier arménien n.m. |
| հրուանդան (գ.) | hervantan | cap, promontoire n.m. |
| հրուշակ (գ.) | herouchag | confiserie à base d’huile de sésame n.f. |
| հօտ (գ.) | hod | troupeau n.m. |
| հօտաղ (գ.) | hodaGh | berger, bouvier n.m. |
| հօտարած (գ.) | hodaraDz | berger, pasteur n.m. |
| հօտել (բայ) | hodél | émonder v.tr. |
| հօտոց (գ.) | hodoTs | serpe n.f. |
| հօրան (գ.) | horan | troupeau de chèvres n.m. |
| հօրաքոյր (գ.) | horakouïr | tante paternelle n.f. |
| հօրեղբայր (գ.) | horyéGhpaïr | oncle paternel n.m. |
| հօրեղբօրորդի (գ.) | horyéGhpororti | cousin paternel n.m. |
| հօրու (գ.) | horou | parâtre, beau-père n.m. |
| հօփալ (գ.) | hopal | ramier n.m. |